عضو محوری، عضوی را گویند که بتواند تنها نیروی محوری به صورت کششی یا فشاری موجود در دو انتهای خود را تحمل کند. اعضای محوری در سازه های متعددی مانند ساختمان های چندطبقه، پل های معلق، خرپاها و مخازن هوایی به عنوان اعضای اصلی تحمل کننده بار و اعضای فرعی مهار کننده جانبی به کار می روند تا پایداری سازه را تامین کنند.
اعضای محوری در قاب های فلزی ساختمان های چند طبقه به عنوان عضو قطری یا مهاربند برای تحمل بارهای جانبی ناشی از باد و زلزله و کنترل کننده حرکت جانبی قاب، در پل های معلق و کابلی ایستا به صورت آویز و درخرپاها و سازه های فضایی و منابع هوایی به عنوان اعضای باربر اصلی و فرعی استفاده می شوند.
مقاطع مورد استفاده برای اعضای محوری
به صورت خلاصه می توان اعضا ی محوری را از نظر سطح مقطع به چهار دسته زیر تقسیم کرد.
لاغری به عنوان معیار طراحی
اعضای کششی که لاغری آن ها از حد مجاز تجاوز می نماید، تحت وزن خود شکم داده و حالت شل به خود می گیرند و علاوه بر اینکه آماده جذب نیروی کششی ناگهانی نیستند، در اثر نیروی باد ممکن است به لرزش درآیند. به همین دلیل لاغری اعضای کششی نباید از 300 بزرگ تر باشد.
در اعضای کششی لاغر مثل میلگردها، می توان آن ها را پیش تنیده نمود. در این راستا، میله مهارها را تحت مقداری کشش اولیه قرار می دهند. این کشش اولیه، اولاً شل شدگی میله مهار را از بین برده و آن را آماده جذب نیرو می نماید، ثانیاً بر سختی سازه می افزاید و از لرزش آن در مقابل نیروهای باد و زلزله جلوگیری می کند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
