این نوع از ترک خوردگی تنها در روساز ی های با شانه خاکی به چشم می خورد. این ترک ها در کناره های روسازی به وجود می آیند و شکلی مشابه هلال ماه دارند. ترک های لبه نسبتاً پیوسته بوده که به بیان FHWA غالباً همراه تر ک های طولی در خارج از مسیر چر خ ها و در فاصله 0/6 متر از لبه روسازی نمایان شده و به لبه روسازی ختم می شوند.
از نقطه نظر ASTM فاصله وقوع این ترک ها در حدود 0/3 الی 0/5 متر از لبه روسازی است و همچنین بخش بین ترک و لبه خارجی روسازی عمدتاً شکسته شده فرض می شود. این عارضه که به دلیل ضعف اساس یا خاک بستر به وجود می آید، با بارگذاری ترافیکی شدت می گیرد و سیکل های ذوب و یخبندان که معمولاً در ضعیف نمودن اساس و خاک بستر نقش چشمگیری دارند، بر شدت آن می افزایند.
به بیان FHWA در صورتی که ترک بدون شکستن لبه و یا جدا شدن مصالح رخ دهد، با شدت کم محسوب می شود. ترک خوردگی اگر به گونه ای باشد که 10 درصد از طول منطقه ترک خورده را تحت تأثیر خود قرار دهد با شدت متوسط ارزیابی می شود و بیش از این مقدار، خرابی از نوع شدید محسوب می شود.اندازه گیری این نوع ترک خوردگی نیز بر اساس توصیه FHWA با توجه به طولی از لبه روسازی که تحت تأثیر این نوع تر ک خوردگی قرار دارد (برای هر شدتی طول مربوط به آن شدت از تر ک خوردگی) انجام می پذیرد.
ترک های لغزشی
ترک های لغزشی ترک هایی به شکل هلال ماه یا نیمه ماه هستند که عموماً در عرض مسیر عبور به وجود می آیند. این نوع تر ک ها زمانی رخ می دهند که ترمز گیری یا تغییر مسیر و دور زدن چرخ وسیله نقلیه بر روی آسفالت موجب لغزش یا تغییر شکل سطح روسازی می شود. عدم اتصال مناسب میان روکش روسازی و سایر لایه های آن موجب به وقوع پیوستن این نوع خرابی می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
