هنگام فرش با سنگ لاشه، فواصل و درز سنگ ها را به هر میزان می توان انتخاب نمود. سنگ ها را می توان در رنگ ها و اشکال مختلف انتخاب کرد. سطوح جانبی سنگ ها باید قائم باشد. استفاده از سنگ های بغل اره که ضخامت آنها متغیر و از ضخامت مورد نظر کمتر باشد، مجاز نیست.
در صورتی که سطح فرش نیاز به ساب داشته باشد، سطح ملات، بین لاشه سنگ ها باید تا حدودی بلندتر از سنگ باشد، به نحوی که کف پس از ساییدن، کاملاً تراز و یکنواخت شود. به جای ملات ماسه سیمان می توان از ملات موزائیکی با سنگ های دانه بندی شده ریز یا درشت به رنگ های مختلف استفاده نمود. مراحل ساب زنی و بتونه کاری مانند بخش های قبل انجام می شو د.
فرش با سنگ های ریشه دار و قلوه سنگ
فرش با سنگ های ریشه دار و قلوه سنگ که برای پیاده روها و خیابان ها و فضاهای باز مورد استفاده است، در فصل محوطه سازی خواهد آمد.
فرش با سرامیک
نصب سرامیک ها در روی کف های بتنی یا شفته آهکی با ملات سیمان نیز صورت می گیرد. برای نصب سرامیک روی سطوحی مانند گچ، چوب و مواد قیری از چسب های آلی یا معدنی استفاده می شود. کاشی و سرامیک را نباید قبل از نصب، مدت زیادی در آب قرار داد که زنجاب شود. فقط کافی است کاشی ر ا در آب فرو برده و خارج نمود. در ساختن ملات برای پوشش سرامیک یا کاشی، باید از مصرف آهک، گچ، خاک و پودر سنگ خودداری نمود.
اگر از سیمان سفید یا رنگی برای پوشش بندها استفاده می شود، بهتر است برای ساختن ملات از پودر کوارتز (پودر سنگ شیشه) به جای ماسه استفاده نمود.برای پر کردن بندها از دوغاب سیمان و پودر سنگ استفاده می شود. دوغاب مصرف شده برای بندکشی، همواره بیشتر از حجم فضای خالی است، زیرا مقداری از دوغاب روی سطح سرامیک باقی می ماند که پاک شده و مصرف مجدد ندارد.
به طور معمول در هر متر طول یا عرض در سطح کاشی و سرامیک، باید شکاف مخصوص برای انقباض و انبساط منظور شود. این شکاف کاملاً نظیر سایر بندها بوده و در صورت لزوم، باید با پودر پلاستیکی پوشانده شود. چنانچه قبل از سرامیک و کاشیکاری نیازی به عایق رطوبتی باشد، باید طبق دستورالعمل های ذکر شده در بخش های قبل عمل شود. اگر هنگام کاشیکاری بریدن کاشی ضروری باشد، باید ابتدا کاشی را به اندازه مورد نظر با الماس خط انداخت و به وسیله تیغه تیز یا قیچی مخصوص آن را در خطی کاملاً مستقیم و گونیا برید.
پوشش کف با چوب و پوشش با پارکت
قبل از چوبکاری باید سطح صافی را در کف به وجود آورد. در طبقات همکف و زیرزمینی که فرش با زمین طبیعی به وسیله کفسازی ارتباط دارد. باید به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت، سطح زیر فرش را عایق بندی نمود. می توان این سطح صاف را به وسیله فرش کف با آجر سیمانی ایجاد نمود. در این صورت لازم است یک دست ساب روی فرش انجام شود. این زیر سازی باید کاملاً خشک شده و کمترین آثار رطوبت که مانع چسبیدن فرش روی آن است، در آن مشاهده نشود.
روی سطح صاف خشک شده، باید با روغن الیف، روغن مالی شود. پس از باید سطح با دو قشر ماستیک مخصوص، صاف و سپس فرش کف انجام شود. سطوح فرش شده با پارکت را باید با دستگاه مخصوص ساب زده و کاملاً صیقلی نمود. چوب های کرمو، تابدار و چوب های مخلوط شده با چوب اصلی، باید کنده و خارج شوند. سطوحی که با فرش های فوق پوشیده می شوند، باید در کنار دیوار به قرنیزهای چوبی و مانند اینها ختم شوند.
قرنیزها نباید تاب داشته باشند. قطعات قرنیزها حتی المقدور باید بلند باشد. محل سوراخ ها در قرنیزها، باید با ماستیک کاملاً پر شده و صیقلی شود. رنگ چوب قرنیزها باید کاملاً یکنواخت باشد، چنا نچه قرنیزها رنگ روغن نمی شود، باید همرنگ و از جنس چوب پارکت باشد.
تیغه های پارکت را می توان به اشکال مختلف، جناقی، حصیری و شطرنجی فرش نمود. انواع پارکت نظیر راش، بلوط، گردو، افرا، ممرز و مانند اینهاست که از نظر کیفیت و مرغوبیت طبقه بندی می شود. رواداری اندازه تیغه ها بستگی به درجه مرغوبیت آنها دارد.