سایر نماهای ساختمانی

نمای شیشه ای

شیشه های موجود بر روی تیغه ها و قاب های منفردی با مساحت بیش از 3 متر باید از جنس لمینیت آبدیده یا شیشه های با مقاومت بالا باشند. استفاده از شیشه های بازپخت شده به طور قابل ملاحظه ای خطرپذیری لرزه ای را کاهش می دهد. زیرا این نوع شیشه ها در اثر شکستن، به صورت تکه های ریز بدون گوشه تیز خرد می شوند.

شیشه های لایه ای(لمینیت) پس از شکستن در محل خود باقی می مانند و با شکستن به صورت تکه تکه در نمی آیند. شیشه های مسلح با شبکه ای از سیم های فولادی در مواردی که شیشه تحت اثر آتش (حرارت بالا) و ضربه نیست، کاربرد دارند. استفاده از شیشه های لایه ای برای پنجره های نمای طبقه اول باعث کاهش خطرپذیری لرزه ای و افزایش امنیت در مقابل سرقت می شود.

برای جلوگیری از پرتاب شدن قطعات شیشه از یکدیگر می توان از لایه نازک پلاستیکی استفاده کرد. استفاده از این لایه های نازک باعث کاهش خطرپذیری لرزه ای به خصوص برای موقعیت پنجره هایی که در ارتفاع بیش از سه متر از سطح زمین قرار دارند می شود. استفاده از این لایه های نازک برای افزایش مقاومت شیشه ها معمولاً از لحاظ اقتصادی به صرفه است. این لایه ها به دلایل دیگری نظیر افزایش امنیت یا کاهش نفوذ گرمای خورشید، نیز به کار می روند.

نماهای سیمانی

نماهای اندود سیمانی، استاکو و اتیکس از دسته مصالح ترد محسوب می شوند. در تغییر مکان های کمی این اندودها دچار ترک می شوند و با افزایش تغییرمکان ها، نما دچار خرابی بیشتر شده و مصالح از زیرسازی جدا می شوند. بنابراین استفاده از آنها در سازه های با اهمیت بسیار زیاد استاندارد 2800 با محدودیت همراه است.

اگر نماهای اندود سیمانی، استاکو و اتیکس به طور مستقیم روی اجزای سیستم باربر جانبی اجرا شود، شدیداً آسیب پذیر است. در زلزله های بزرگ با توجه به اینکه اعضای سازه ای رفتار غیرالاستیک را تجربه می کنند، تغییرشکل های اعضا در اثر این رفتار غیرخطی باعث وارد آمدن آسیب های قابل توجهی به این نوع نماها می شود.

تعمیر اندودهای سیمانی، استاکو و اتیکس آسیب دیده بر اثر زلزله ارزان بوده و خسارت های مالی وارده محدود خواهد بود. اما زلزله می تواند باعث خرابی بخش بزرگی از این نماها شده و باعث خسارات جانی در اثر افتادن و جداشدگی قطعاتی از نما شود یا باعث مسدود شدن راه های خروج ساختمان شود.

نما و پوشش فلزی و آلومینیومی

نمای فلزی باید از مصالح مقاوم در برابر خوردگی ساخته شود. پشت و جلوی آن توسط رنگ محافظت شود یا به وسیله سایر مصالحی که از خوردگی فلز جلوگیری می کند، اندود شود. حداقل ضخامت اسمی این نوع نما 0/4 میلیمتر برای صفحات فولادی است.

تکیه گاه های فلزی برای نمای فلزی خارجی باید توسط رنگ زدن یا گالوانیزه کردن یا سایر پوشش های معادل یا سایر روش ها محافظت شوند. درزها و لبه های تحت شرایط جوی باید به وسیله مصالح ضد رطوبت بادوام یا سایر وسایل مطمئن، درزبندی شده و از نفوذ رطوبت جلوگیری شود.

نماهای پلیمری برای دیوارهای خارجی و نما

پانل های پلیمری، کف پنجره و دیوارهای محیطی که در این دستورالعمل معرفی شدند، فاقد محدودیت ضخامتی هستند و پلاستیک ها و سایر وسایل متصل به آنها باید از مصالح مقاوم در برابر شرایط جوی و باد، ساخته شود.