انواع مهارهای نمای سنگی

نماهای چسبانده شده

نماهایی چسبانده شده، نماهایی هستند که در آن از چسب یا ملات به همراه وسایل اتصال برای اتصال سنگ نما به دیوار پشتیبان استفاده می شود. وسایل اتصال به عنوان مهار نگهدارنده بوده و نقش باربری ندارند. در این حالت نقش ماده چسباننده، تنها مهار بار ثقلی است. به منظور تحمل بار جانبی باید مهار مناسب مکانیکی به کار برده شود.

نماهای مهارشده

نماهای مهار شده، نماهایی هستند که در آن از اجزای باربر یا سازه پشت بند برای اتصال سنگ نما به دیوار پشتیبان استفاده می شود. بار ثقلی و جانبی توسط مهار تحمل می شود. نوع مهار، شکل قرارگیری و تعداد آنها بستگی به عوامل زیر دارد.

• سنگ مورد استفاده
• ضخامت و سطح رویه قطعات سنگ
• جنس دیوار پشتیبان مانند بتن درجا، آجرکاری، بلوک کاری
• بارهای وارد شده به هر مهار مانند بار مرده، بار سیکلی یا ترکیبی از هر دو
• درزهای بین قطعات یا پانل های سنگی

درزهای بین سنگ ها در نمای سنگی باید متناسب با موارد زیر باشد:

• رواداری های ابعادی سنگ
• رواداری های اجرایی
• تغییرات ابعادی در سنگ به دلیل عواملی چون تغییرات دما، کرنش و رطوبت
• جابه جایی های سازه ای نظیر تغییر طول ستون، تغییرمکان های جانبی سازه و پیچش و خیز تیر پیشانی
• تأثیرات بلندمدت ناشی از خزش یا جاری شدن پلاستیک
• مهارها
• درزگیرها و میله پشتیبان برای نسبت ابعادی صحیح درزگیر

سازه پشتیبان در نمای سنگی

سازه پشتیبان، سازه ای است که توسط آن، بارهای وارده به سنگ و مهارها به سازه ساختمان انتقال داده می شود. این پشت بند می تواند سازه ساختمان، دیوار بنایی، سیستم استاد فلزی یا مجموعه ای پیش ساخته باشد. طراحی پشت بند باید به گونه ای باشد که بارهای ثقلی، باد، زلزله، پنجره، سکوی نگهداری (سکوی تعمیر)، ملزومات حمل و نقل و نصب و ابزارهای اتصال سنگ در آن در نظر گرفته شده باشد.

قرارگیری سنگ روی پشت بند بنایی

پشت بند بنایی در صورتی مناسب در نظر گرفته می شود که موارد زیر رعایت شده باشد.دیوار پشت بند همانند سایر اجزای ساختمان مانند فونداسیون، دیوار حائل یا دیوار برشی در طراحی ساختمان در نظر گرفته شده باشد.ابعاد یا الگوهای سنگ به گونه ای باشد که تنها یک دیوار بنایی به عنوان یک دیوار پشت بند مورد استفاده قرار گیرد و نیاز به دیوار یا سازه اضافه برای اتصال نما نباشد.

دیوارهای پشت بند بتنی و بنایی مسلح

دیوارهای پشت بند با بتن درجا، در جهت های قائم و افقی دچار انبساط و انقباض می شوند. میزان تغییرات ابعادی به عواملی همچون رطوبت، جرم، رطوبت نسبی، نسبت های آرماتور، نسبت های سیمان به سنگدانه و ارتفاع ساختمان بستگی دارد. بیشترین مقدار تغییرات ابعادی در اثر انقباض، در 18 ماه اول پس از بتن ریزی در محل، اتفاق می افتد.

دیوارهای بلوک بتنی مسلح در جهت های قائم و افقی دچار انبساط و انقباض می شوند. آرماتورها باید انقباض را به طور یکسان توزیع کنند. تغییرات ابعادی معمولاً در اولین ماهی که بلوک ها چیده می شوند، اتفاق می افتد. دیوارهای آجری با ملات استاندارد، معمولاً دارای ثبات ابعادی اولیه هستند.