نمای کامپوزیتی متشکل از پانل های کامپوزیتی است. هر پانل کامپوزیت شامل ترکیبی از لایه های فلز به هم چسبیده است که منجر به ایجاد سازه و ساختاری صلب می شود. شکل اصلی و اساسی پانل کامپوزیت شامل دو ورق نازکی است که به یک مغزه سبک متصل شده و توسط آن از یکدیگر جدا شده اند.
فاصله دو ورق تعیین کننده صلبیت کامپوزیت نهایی است و هر چه فاصله بیشتر باشد، توانایی و کارایی پوششی محصول نهایی بالاتر خواهد بود.پانل های کامپوزیت با توجه به ضخامت و نوع آلیاژ آلومینیوم، لایه ها، نوع رنگ به کار رفته در پوسته بیرونی و نوع و ضخامت مواد به کار رفته در لایه میانی و پوشش سطح آلومینیوم انواع مختلفی داشته و هر کدام کیفیت و کاربرد معینی دارند.
انواع پانل کامپوزیت (تقسیم بندی از لحاظ نوع لایه میانی)
لایه میانی پانل ها در نمای کامپوزیتیِ آلومینیومی از مواد مختلفی تشکیل شده است.
پلی اتیلن استفاده شده در لایه میانی این پانل ها غیرقابل اشتعال است. اما بر حسب حساسیت و وجود مواد اشتعال زا در نزدیکی این پانل ها، باید از لایه میانی با خاصیت حریق A2 و B1 استفاده کرد.ورق های پلی استایرنی که توسط حرارت دادن گرانول های پلی استایرنی و ذوب کردن آن ها با هم و به همراه مخلوطی از بخار و پرس تولید می شوند، باعث اعمال هزینه کمتری در مواد اولیه در قیاس با فوم های پلی یورتانی می شود.با این حال، پلی یورتان، عایق بهتری در مقایسه با پلی استایرن است (پلی یورتان با ضخامت 25 میلی متر خواص عایقی یکسانی با پلی استایرن های با ضخامت 40 میلی متر دارد) و ساخت آن ها نیز ساده تر است.
تقسیم بندی از لحاظ نوع مغزه عایق
انواع متنوعی از مواد و فوم های ورقه ای با ضخامت های مختلف را به عنوان مغزه پانل ها در نمای کامپوزیتی مورد استفاده قرار می گیرد.
چسب های مورد استفاده در نمای کامپوزیتی
سه نوع چسب به طور عمده در تولید پنل های ساندویچی لایه لایه استفاده می شود.