دستگاه بالابری که در ایران تحت نام کلایمر(Climber) شناخته می شود در واقع نوعی از تجهیزات دسترسی (Access Equipment) به فضای محیطی ساختمان های بلندمرتبه، سدها، پلها، سیلوها، مخازن نفت و … است. در این قبیل سازه ها و نیز سازه هایی که در کل امکان دسترسی به نمای آنها دشوار است از کلایمر بمنظور تعمیر و نگهداری، نظافت، نقاشی، نصب کامپوزیت پنل و به طورکلی بازسازی و نماسازی استفاده می شود.
تفاوت عمده کلایمرها با بالابر های مرسوم که در داخل ساختمانها استفاده می شوند محل قرار گیری موتور وینچی است، در بالابرهای مرسوم موتور در محلی مرتفع و معمولاً در بالای ساختمان بر روی یک شاسی قرار می گیرد و با کار کردن موتور، سیم بکسل جمع شده و سبد را به سمت بالا می کشد در حالی که در کلایمرها موتور بر روی سبد نصب می شود.
کلایمرها از نقطه نظر حرکتی به دو دسته با حرکت عمودی و با حرکت عمودی-جانبی تقسیم بندی می شوند. در نوعی از کلایمر با حرکت عمودی، پایه های دستگاه در بالای ساختمان قرار می گیرد و به وسیله سیم بکسل به موتور وینچی داخل سبد متصل شده و دستگاه را در مسیر عمودی حرکت می دهند (این نوع در ایران بیشتر کاربرد دارد).
در نوع دیگر با حرکت عمودی، ریل هایی به صورت عمودی در روی زمین نصب شده و به وسیله مهارهایی به بدنه سازه متصل می شوند و دستگاه بر روی این ریل ها به حرکت در می آید، این نوع از ایمنی بیشتری نسبت به نوع کابلی برخوردار است.
تفاوت کلایمرهایی که حرکت عمودی-جانبی دارند با کلایمرهایی که صرفاً حرکت عمودی دارند در ریلی است که در بالای ساختمان قرار می گیرد و امکان حرکت جانبی را فراهم می آورد.بسته به نیاز می توان از طراحی دستی یا برقی در حرکت جانبی کلایمرها نیز استفاده کرد.