علاوه بر تأثیر مرغوبیت و نسبت مواد اولیه مصرفی در ساختن یک بتن مقاوم و پر دوام:
متراکم کردن بتن با استفاده از دستگاه های لرزانده و عمل آوری بتن به منظور جلوگیری از افت رطوبت بتن و کنترل دمای داخلی بتن از فاکتورهای بسیار موثر برای رسیدن به یک بتن سخت شده با مقاومت فشاری و کششی مطلوب و در عین حال بادوام و پایدار است.
معرفی ملات ها و کاربرد در ساختمان سازی:
ملات جسمی است خمیری که پس از مصرف شدن به طور فیزیکی یا شیمیایی می گیرد و سفت و سخت می شود.
ملات از مخلوط کردن یک جسم چسباننده (گل رس، دوغاب آهک، دوغاب گچ و دوغاب سیمان) و یک جسم پر کننده (مصالح سنگی) ساخته می شود.
ملات برای اندود کردن سطح دیوار، طاق، کف پشت بام، پی و همچنین در بنایی با سنگ و آجر به عنوان چسباننده قطعات سنگ یا آجر به همدیگر و تبدیل آن ها به جسمی یک پارچه و نیز برای بندکشی لای درز ساختمان های آجری و سنگ و غیره به کار می رود.
خواص ملات ها:
ملاتها باید دارای خواص زیر باشند:
1 - ملات ها باید دارای خاصیت چسبندگی باشند. به طوری که بتوانند بعد از مدتی دو قطعه از مصالح ساختمانی را به خود بچسبانند.
2 - خاصیت چسبندگی در ملات باید حداکثر یکی دو ساعت پس از مصرف در ملات ظاهر شده و پس از ده الی دوازده ساعت به حداکثر خود برسد.
3 - ملات باید بتواند خاصیت چسبندگی را برای مدت ها (به اندازه عمر ساختمان) حفظ کند.
4 - ملات باید در مقابل عوامل جوی مقاوم باشد و خواص خود را از دست ندهد.
5 - ملات باید به اندازه کافی شکل پذیر (پلاستیک) باشد تا زیر ماله بنایی فرم گرفته و پهن شود.
6 - ملات باید داخل منافذ قطعات مجاور خود بتواند نفوذ نماید و موجب چسبیدن آن ها به خود گردد.
7 - ملات باید بتواند در مقابل نیروهای فشاری و کششی ساختمان به اندازه کافی مقاوم باشد به طوری که حداقل مقاومت فشاری و کششی ملات باید مساوی ضعیف ترین عضو ساختمان باشد.
8 - بلاخره ملات باید ارزان و فراوان باشد. (به طور کلی ویژگی های ملات ها باید مطابق با استاندارد 706 ایران باشد.)