اگر بخواهیم به طور مجزا مواد تشکیل دهنده سیمان را مطالعه نماییم عبارتند از:
باید توجه داشت که ممکن است مواد فوق چند درصد کمتر و یا زیادتر وارد کوره شود و این تفاوت مربوط می شود به جنس سیمان و سایر مشخصات فنی آن که بعدا توضیح داده می شود.
اکسیدهای فوق ممکن است به صورت کربنات یا سولفات وارد کوره بشوند که در حرارت های اولیه تجزیه گشته و به اکسید تبدیل می شوند.
به هر حال سنگ آهک و خاک رس را به نسبت تقریبی 75 درصد آهک و 25 درصد خاک رس مخلوط می کنند و به کوره می برند.
روند تهیه سیمان:
در تمام طول تهیه سیمان از آغاز کار که تهیه مواد اولیه است تا آخرین مرحله که بارگیری می باشد.
همیشه دو عمل مورد نظر است که در تمام مراحل تهیه سیمان می باید اعمال شود:
1 - مخلوط کردن کامل و دقیق مواد در تمام مراحل مختلف.
2 - نمونه برداری و آزمایش دقیق از محصول به دست آمده در مراحل مختلف برای اطمینان از دقیق بودن درصد مواد تشکیل دهنده و همچنین پراکندگی یکنواخت این مواد در تمام قسمت ها.
حمل و نقل و انبار کردن سیمان:
سیمان را می توان در واگن های سر بسته، کامیون های مخصوص به صورت فله و یا در کیسه های کاغذی چند لایه حمل و نقل نمود.
با توجه به این که اگر سیمان در معرض هوا و فشار قرار گیرد و رطوبت هوا را جذب نماید از مقاومت آن در مقابل نیروهای وارده کاسته می شود.
همچنین ممکن است در اثر حرارت سنگ گچ موجود در سیمان دو مولکول آب تبلور خود را آزاد کرده و این آب جذب سیمان شده و باعث کلوخه شدن آن بشود.
لذا باید سیمان را طوری انبار نمود که از خطر جذب رطوبت هوا و فشار ناشی از وزن خود دور باشد و یا خطر این عوامل را به حداقل برساند.
سیمان را باید در محیط های سر بسته که دارای کف سازی بتنی یا چوبی باشند در روی سکوهایی انبار کرد.
پاکت های سیمان باید طوری چیده شوند که حداقل ده سانتی متر از زمین و دیوارهای اطراف فاصله داشته باشند و بیشتر از ده الی دوازده کیسه روی هم چیده نشوند.