ویژگی های عمومی قیر عبارتند از:
بررسی معایب قیرها:
قیر در وضعیت های زیر برخی از خواص خود را از دست می دهد. به طوری که نمی توان از آن به خوبی استفاده نمود.
انواع قیر:
قیرها به طور کلی به دو گروه قیرهای معدنی و قیرهای تقطیری تقسیم می شوند:
1 - قیرهای معدنی:
قیرهای معدنی قیرهایی هستند که به صورت آماده و آزاد و با ناخالصی های زیاد در طبیعت یافت می شوند.
علت به وجود آمدن قیرهای معدنی این طور حدس زده می شود که در زمان های قدیم بعضی از مخازن نفت خام در سطح زمین و یا نزدیکی موجود بوده و در سال های متمادی در اثر تابش آفتاب روغن های سبک آن متصاعد شده و قیر که سنگین ترین عنصر نفت خام می باشد، در معدن باقی مانده و اکنون مورد استفاده قرار می گیرد.
معادن قیرهای طبیعی در اکثر نقاط دنیا یافت می شود. معدن قیر طبیعی بحر المیت در دره رود اردن قدیمی ترین معدن قیر شناسایی شده به دست بشر می باشد.
2- قیرهای تقطیری:
قیرهای تقطیری که تقریبا عمده مصرف قیر دنیا را تامین می نماید و سنگین ترین جسم موجود در نفت خام می باشد و از تقطیر نفت خام به دست می آید.
نفت خام را تقریبا تا 350 درجه حرارت می دهند و در حرارت های مختلف به ترتیب بنزین، نفت سفید، گازوئیل و بالاخره در حرارت 350 درجه قیر به دست می آید.
قیر به دست آنده را پس از تصفیه و اصلاح به مصرف می رسانند.
با توجه به تنوع آب و هوایی در نقاط مختلف کشور ایران به طوری که تابستان ها در جنوب کشور در خوزستان ممکن است دمای هوا به حدود 50 درجه سانتی گراد بالای صفر برسد.
یا در فصل های سرد سال در مناطق شمالی کشور در استان هایی همانند همدان دمای هوا ممکن است به 20 درجه زیر صفر برسد، روشن می گردد که مصرف یک نوع قیر در همه نقاط ایران منطقی نمی باشد.
قیرهای تقطیری کلا به دو گروه بزرگ تقسیم می گردند:
الف) قیرهای جامد:
این محصولات مستقیما از تقطیر نفت خام به دست می آیند و بر حسب درجه نفوذ پذیریشان نام گذاری شده اند.
قیرهای نرم تر که دارای درجه نفوذپذیری بیشترند از تقطیر نفت خام به دست می آیند و قیرهایی که دارای درجه نفوذپذیری کمتری هستند از طریق هوا دادن به قیرهای نرم تولید می شوند.
ب) قیرهای جامد اکسید شده:
این نوع قیرها را با علامت اختصاری R که معرف انعطاف پذیری قیر است نشان می دهند.
این قیر از دمین هوا در مخلوطی از قیرهای نرم و مواد روغنی سنگین به دست می آید و بر حسب نرمی و درجه نفوذ پذیری آن ها نامگذاری می شوند.
تعاریف مربوط به ویژگی های قیر و آزمایش مربوطه:
1 - درجه اشتعال قیر:
درجه حرارتی است که از آن گازی برخیزد که در اثر مجاورت با شعله آن گاز مشتعل شود.
2 - درجه نفوذپذیری قیر:
درجه نفوذ قیر، روانی قیر و حالات مختلف آن را که عبارت از سختی خمیری، شلی و روانی قیر است به ما نشان می دهد.
نفوذپذیری قیر را با مقدار فرو رفتگی گلوله ای با سر سوزنی به وزن معین در دمای معین و در مدت معین در قیر مورد نظر می سنجند و بر حسب دهم میلی متر بیان می گردد.
3 - درجه نرمی قیر:
دمایی که در آن دما گلوله فولادی از قیر رد شده و به صفحه پایین نگهدارنده حلقه های برنجی تماس پیدا کرد آن دما را نقطه نرمی قیر مورد آزمایش می نامند.
4 - درجه چکیدن:
درجه چکیدن قیر درجه حرارتی است که قیر در آن درجه حرارت یک قطره از نوک باریک لوله ای به قطر معین بچکد.
دلایل تفاوت قیر مورد مصرف در ساختمان و راهسازی:
قیرهایی که در ساختمان مصرف می شود با قیرهایی که در راهسازی مصرف می شود متفاوت می باشد.
زیرا اولا ساختمان در یک نقطه معین ساخته می شود که دارای آب و هوای مشخصی می باشد.
در صورتی که راه به علت طول زیادی که دارد از مناطق مختلف با آب و هوای مختلف عبور می کند.
ثانیا در هر نقطه ای از ساختمان که از قیر استفاده می شود روی آن با وسیله ای پوشانده می شود.
در نتیجه این قیرها به طور مستقیم در مقابل عوامل جوی و ضربه های مختلف قرار ندارد.
در صورتی که قیر مورد مصرف در راهسازی به طور مستقیم در مقابل عوامل جوی بوده و باید ضربه های ناشی از حرکت وسایل نقلیه را تحمل نماید.
ثالثا در ساختمان فقط از خاصیت مقاومت در برابر رطوبت قیر در ایزولاسیون ها استفاده می نمایند.
در صورتی که در راهسازی بیشتر خاصیت چسبندگی قیر مورد توجه می باشد.در ساختمان تقریبا اغلب مواقع قیر را به صورت مستقیم استفاده می نمایند.
یعنی بدون آنکه از لحاظ فیزیکی در آن تغییر به وجود بیاورند فقط در اثر حرارت دادن آن را ذوب کرده و با آن سطوحی را که می خواهند در مقابل رطوبت مقاومت نماید اندود می نمایند در صورتی که در راهسازی از انواع دیگر آن استفاده می کنند.