لفظ آسفالت در بعضی کشورها به قیر اطلاق می شود ولی در برخی کشورهای دیگر از جمله ایران لفظ به مخلوط قیر و مصالح سنگی اطلاق می گردد.
از عمر آسفالت مدت زیادی نمی گذرد و این مخلوط که امروزه در سرتاسر دنیا به کار می رود کمی بیش از یک قرن است که عملا مورد استفاده بشر قرار گرفته است.
آسفالت گرم نخستین نوع آسفالتی است که مردم دنیا با آن آشنا شده اند و از آن برای پوشش خیابان ها و کوچه ها استفاده می نمودند.
این آسفالت گرم به کمک آسفالت طبیعی تهیه می شد. طرز تهیه آسفالت گرم در آن زمان به این ترتیب بود که آسفالت طبیعی را ابتدا خرد و نرم کرده و سپس آن را در پاتیل های معمولی پخته و گرماگرم نیز پخش می نمودند.
امروزه با استفاده از قیرهای پالایشی و مصالح خرده سنگی و از طریق پختن اینها آسفالت گرم تولید و به صورت گرماگرم برای مصارف مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
نحوه تهیه و درصد ترکیبات آسفالت پشت بام منازل مسکونی:
نظر به اینکه نقش آسفالت در این مورد بیشتر جنبه نفوذناپذیری دارد به همین منظور ترکیب آسفالت ترکیبی پیوسته با فیلر زیاد است.
به عنوان فیلر از سیمان و یا پودر آهک هیدراته استفاده می شود.
مخلوط ماسه و سیمان یا پودر آهک هیدراته حداقل تا 180 درجه سانتی گراد شوند و سپس حدود 7.5 الی 9.5 درصد نسبت به وزن مخلوط به آن قیر با درجه نفوذپذیری 70-60 اضافه نمود و مخلوط را خوب به هم زد تا کلیه دانه ها و ذرات به قیر آغشته شوند.
این آسفالت با ضخامت های 2 الی 3 سانتی متری اجرا می شود.
با توجه به اینکه این نوع آسفالت به عنوان قشر محافظ قیر گونی در پشت بام مصرف می شود، به عنوان آسفالت رویه محسوب می گردد.