مصریان در 4000 سال قبل از میلاد نوشیدنی های الکلی میخوردند و آثار باستانی در موزه قاهره نشان می دهد که این کار قبلاً در هزاره سوم قبل از میلاد به یک فناوری مدون تبدیل شده بود.در ابتدا فرایند مالت سازی در مزارع کوچک با کیسه های جو در جویبارها یا فرورفتگی ها انجام میشد، پس از آن جوانه زنی در ساخت و فروش مالت اغلب تحت کنترل بود و در سال 1290 میلادی تنها به مالت اجازه داده شد که آبجو شود در حالی که در آسبرگ بین سالهای 1433 و 1550 تنها از جو آبجو تولید می شد.
مالت در انگلستان تا سال 1880 دارای یک مالیات بود.در سال 1588، مهاجران اروپایی در آمریکای شمالی سعی داشتند از ذرت مالت آبجو تولید کنند.آبجو می تواند از گستره ای از غلات تولید شود، اما در قرن هفدهم آبجو تولید شده از مالت جو در اروپا درخشید.در قرن هفدهم از این روش برای تولید مقادیر بسیار بزرگ تر فرایند مالت سازی استفاده شد. کف زمین تنها روشی بود که تا دهه 1850 از آن استفاده می کردند.
در فرایند مالت سازی کف، جو خیس داده شده بر روی زمین سنگ فرش شده و یا بتن پاشیده می شود و اجازه می دهد تا کمی حرارت ایجاد کرده و رشد را آغاز کند. مالت به طور دستی با بیل چوبی، کاهش گرما تولید شده و گازدار کردن دانه را کاهش می دهد. این روش بسیار فشرده و زمان بر است.
در قرن نوزدهم توسعه آبجوسازی بزرگ منجر به صنعتی سازی فرایند مالت سازی و افزایش سایز واحدهای تولیدی شد. مالت گازدار در اواخر دهه 1800 رشد و به موفقیت تجاری رسید. دو مهندس بلژیکی Belgian؛ Galland به عنوان پدران تجهیزات مدرن مالت در نظر گرفته می شوند. گالند اولین جعبه مستطیلی بدون گاز را در سال 1873 ایجاد کرد و بلگاین ماشین ها را در دهه 1880 معرفی کرد.
امروزه از جعبه های گالند استفاده رایجی می شود.با گسترش تجارت و کشف دنیای جدید، آبجو تولیده شده از مالت جو در سرتاسر جهان پخش شد. در حال حاضر سالانه حدود 1، 400 میلیون بشکه آبجو در سراسر جهان تولید می شوند.