سیلو مکانی برای ذخیره و نگهداری غلات است و می تواند در اندازه های مختلف و مصالح گوناگون از چندین کندو ساخته شده باشد.کندو نیز معمولا مخزنی استوانه ای یا چند ضلعی برای نگهداری غلات است. تاریخچه سیلو به انقلاب صنعتی اروپا بر می گردد. در سال 1211 میلادی اولین سیلوی جهان در فرانسه با استفاده از آجر و دیگر مصالح ساخته شد. تا پیش از این تاریخ از انبارهای ساده برای ذخیره مواد غذائی استفاده می شد.
انتخاب سیلو به عوامل مختلفی چون زمان موجود برای ساخت سیلو، هزینه سرمایه گذارای، شرایط جغرافیایی محل، شرایط آب و هوایی و هدف از نگهداری گندم و دیگر عوامل بستگی دارد که با توجه به این عوامل می بایست سیلوهای مورد نظر را انتخاب نمود.مزایای سیلو نسبت به سایر روشهای نگهداری غلات:
با توجه به استفاده از ارتفاع در سیلوهای ایستاده احتیاج به زمین کمتری می باشد.مکانیزاسیون سیلوها برای پر و تخلیه کردن آنها ساده تر، علمی تر و ارزانتر می باشد.نگهداری انواع گندم یا انواع غلات در کندوهای جداگانه ولی در کنار هم میسر می باشد.امکان اختلاط انواع مختلف گندم برای آسیابکردن که یک امر حیاتی برای حفظ کیفیت محصول در کارخانه های آردسازی می باشد، به راحتی میسر است.
از نظر رعایت بهداشت، نظافت، مبارزه با موجودات و جانوران موذی و همچنین جلوگیری از انتشار گردو خاک در محیط، سیلوهای ایستاده به مراتب بهتر می باشند.کنترل دمای غله با توجه به سنسورهای آویز مخصوص در ارتفاعات مختلف سیلوهای ایستاده به مراتب راحت تر می باشد.
کنترل میزان موجودی در تک تک کندو ها توسط نسل جدید سطح سنجها به راحتی میسر می باشد.هوادهی غله در سیلوهای هوایی راحت تر و ارزانتر می باشد. بدینگونه که هوا از کف کندو ازطریق ورق های مشبک به داخل کندو دمیده شده و پس از عبور از میان غله از سوراخ های موجود در سقف خارج می گردد.امکان جابه جایی غله به صورت 100درصد و کامل با هدف هوادهی از کندویی به کندوی دیگر به راحتی امکان پذیر می باشد