بافت سطح اسپارک شده
سطح اسپارک شده خصوصیات منحصر به فردی دارد و از حفره های زیادی که اندازه یکسانی دارند تشکیل می شود. بر خلاف سطوح حاصل از ماشین کاری سنتی جهت ماشین کاری , اثری بر جای نمی گذارد. چون اندازه حفره ها بستگی به انرژی هر جرقه دارد و انرژی هر جرقه در محدوده وسیعی قابل تغییر است بنابراین پرداخت سطح حاصل از اسپارک در محدوده RA=0/2,12/5 ΜM تغییر میکند.
اثرات متالوژیکی و شیمیایی
سطح اسپارک شده به دلیل سرد بودن قطعه کار و وجود دی الکتریک کوئینج می شود. ضخامت لایه متأثر از اسپارک نسبتاً نازک است. ( در خشن کاری 13/0 و در پرداخت 01/0 میلی متر)
کیفیت سطح
صافی سطح به ابعاد جرقه تولیدی بستگی دارد. هر چه جرقه قوی تر باشد سطح خشن تر ولی سرعت ماشین کاری خیلی بیشتر خواهد بود. با این روش به صافی Ra 0.10 می توان رسید، سطحی که مثل آینه عمل می کند. صافی سطح های استاندارد معادل Ra 0.8/1( N5 - N6) می باشد.
درجه مطلوب بودن سطح حاصل از اسپارک همواره عامل نگرانی بوده است. هر دو لایه حرارت دیده و ذوب شده تحت تنش کششی هستند. در لایه ذوب شده ممکن است ترک های مویی ظاهر شود و شروعی بر آسیب کلی قطعه کار باشند. سئوالی که باید جواب داد این است که آیا امکان انتشار ترک سطحی در کل حجم قطعه کار وجود دارد. و اگر لازم است آیا لایه برداشته شود چطور می توان این کار را انجام داد.
شات بلاست مقدار کمی از لایه ذوب شده را برداشته و استحکام خستگی را افزایش می دهد. برای بهبود کل استحکام خستگی قطعه , هر دو لایه حرارت دیده و ذوب شده باید برداشته شوند. عام ترین روش انجام این کار پولیش و روش الکترومکانیکی است.
الکترودها
قیمت الکترود معمولا عمده ترین بخش از کل هزینه ماشین کاری به روش EDM است.برای انتخاب بهترین جنس الکترود و شرایط ماشین کاری , لازم است قیمت مواد , قیمت ساخت , مقدار سایش و هزینه تعمیر و اصلاح الکترود به دقت محاسبه شود.
سایش
نقطه ذوب بیش ترین نقش را در تعیین مقدار سایش دارد نرخ سایش الکترود بر حسب سایش انتهایی , سایش لبه ها و سایش گوشه ها بیان می شود.
مواد
مواد الکترودها عمدتا از: