معایب سیستم نورد سرد فولاد مبارکه

زمان بسیاری صرف انتقال کویل بر روی سیستم کلاف باز کن و هدایت کردن سر ورق به درون خط نورد می شد.

برای اینکه سیستم نورد بتواند داده های نورد را با مقدار واقعی هماهنگ کند مدت زمانی صرف می شد که این سبب صحیح نورد نشدن ابتدا و انتهای ورق می شد.

هدایت ابتدا و انتهای ورق به داخل 5 قفسه نورد و جلوگیری از صدمه زدن سر و انتهای ورق به غلتک های کاری، کار بسیار دشوار و زمانبری می باشد.

توقف و حرکت سیستم نورد باعث ایجاد نوسانات شدید و شوک در کل مجموعه می شود.

همچنین سرد و گرم شدن غلتک ها در زمان نورد و یا توقف در طول نورد در سطح غلتک ها ایجاد تنش حرارتی می نماید که سبب از بین رفتن سطح غلتک می شود.

شرکت فولاد مبارکه با توجه به مزیت های خط پیشنهادی نسبت به خط موجود، تصمیم به توسعه خط قدیم و پیوسته کردن آن در سال 79 گرفت و در سال 85 واحد نورد 5 قفسه به صورت پیوسته افتتاح گردید.

یکی از مزیت های خط جدید هماهنگی آن با خط قدیم بود. زیرا به علت محدودیت مکانی این واحد امکان استفاده از خط جدید در امتداد قفسه های نورد وجود نداشت.

زیرا طول خط پیشنهادی حدود 200 متر بود و چنین فضایی برای استقرار این خط در این امتداد وجود نداشت و به همین علت طراح پیشنهاد کرد خط عمود بر قفسه های نورد نصب گردد و سپس ورق توسط یک ماشین 90 درجه چرخانده شود تا در امتداد قفسه های نورد قرار گیرد.

ماشین پیشنهاد شده شامل یک استوانه بزرگ می باشد که بر روی آن غلتک های کوچکی در 7 ردیف 27 تایی در امتداد 45 درجه تعبیه شده است و سپس خود این استوانه در امتداد 45 درجه نسبت به قفسه های نورد و خط تغذیه قرار گرفته است.

در این ماشین ورق از بالای آن وارد شده و با پیچش 180 درجه حول این استوانه از زیر آن خارج می شود که در این صورت ورق 90 درجه تغییر راستا می دهد.

این پیچش 90 درجه، توسط ماشین چرخش ورق انجام می گیرد. این ماشین در ارتفاع 3 متری از کف سالن اصلی قرار گرفته است.

این ماشین در عین سادگی یکی از مهم ترین وظایف خود نورد سرد را بر عهده دارد.