طراحی سوله بایستی با توجه به آئین نامه معتبر صورت گیرد زیرا بی توجهی به آن ها می تواند هم هزینه گزافی را به سازنده تحمیل نماید و هم استحکام و پایداری سازه را تضعیف نماید.
برای طراحی یک سوله اطلاعات مورد نیاز عباتند از:
با دانستن اطلاعات فوق و ابعاد در نظر گرفته شده برای سوله اقدام به طراحی آن می نماییم که در نهایت جهت اجرای پروژه نقشه های اجرایی تهیه و ترسیم می گردد.
اما اجرای سازه سوله نیازمند نیروهای مجری متخصص جهت مونتاژ و رگلاژ و تنظیم قاب های سوله می باشد.
در نظر داشته باشید که مهاربندهای جانبی سوله به سرعت و همزمان با اجرای قاب اجرا گردند زیرا یکی از نقاط ضعف سازه سوله ضعف پایداری آن در برابر نیروهای جانبی است که البته این امر توسط مهاربندهای جانبی کاملا مهار می گردد اما زمان اجرای آن از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است.
معرفی آئین نامه های طراحی:
از جمله آئین نامه های مورد نیاز برای طراحی یک سوله صنعتی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
مبحث دهم مقررات ملی ساختمان جهت طراحی قاب های فولادی سوله، مبحث نهم مقررات ملی ساختمان جهت طراحی بخش های بتنی سوله، نشریه شماره 325 که به طور جامع ضوابط طراحی و محاسبه در آن اشاره گردیده است، مبحث ششم مقررات ملی ساختمان جهت بارگذاری و سایر مباحث 20 گانه مقررات ملی ساختمان.
معرفی نرم افزارهای طراحی سوله:
برای طراحی سوله های صنعتی می توان از نرم افزارهای کمپانی CSI استفاده نمود.
کاربردی ترین نرم افزار این شرکت نرم افزار SAP می باشد که در این نرم افزار می توان کلیه محاسبات مربوط به طراحی اعم از خطی و غیر خطی به صورت استاتیکی و دینامیکی انجام داد.
معرفی آئین نامه بارگذاری و شیوه استفاده از آن جهت طراحی:
در کشور ایران جهت بارگذاری سازه توسط دفتر تدوین و ترویج مقررات ملی ساختمان مبحثی تدوین گردیده است.
که در آن حداقل بارهایی که در طراحی ساختمان و سازه ها باید مورد استفاده قرار گیرد تعیین گردیده است.
که عبارتند از بارهای ثقلی شامل مرده، زنده، بار برف، بارهای ناشی از باد و زلزله و بارهای ناشی از فشار خاک و آب که برای تعیین بارهای مذکور جداول و نقشه های پهنه بندی ارائه گردیده در ادامه شیوه استفاده ارائه خواهد گردید.
بارگذاری بار مرده و زنده:
بارگذاری ثقلی که عبارت است از بارهای مرده و زنده که مطابق مبحث ششم مقررات ملی ساختمان تعیین می گردد.
بارهای مرده عبارت است از وزن اجزای دائمی ساختمان مانند تیرها و ستون ها، سقف ها، کف ها، دیوارها، بام ها، راه پله، تیغه ها و وزن تأسیسات
بار زنده عبارت است از بارهای غیر دائمی که در زمان ساخت و بهره برداری بر سازه ساختمان وارد می شود. لازم به ذکر است بار برف جزو این بار نمی باشد.
1 - سیستم های باربر ثقلی:
این سیستم ها به طور عمده وظیفه انتقال بارهای قائم وارد بر ساختمان (شامل وزن ساختمان) را بر عهده دارند.
در این سیستم ها بار از طریق اعضای قائم و افقی ساختمان منتقل می شود. اعضای قائم ساختمان شامل دیوار ستون بوده و اعضای افقی که سیستم کف را تشکیل می دهند.
این کف ها با توجه به ابعاد و تکیه گاه های آن ها دو نوع عملکرد سازه ای از خود نشان می دهند.
توزیع بارهای قائم در کف های یک طرفه:
در کف های یک طرفه عمده بار توسط تکیه گاه های طولی تحمل می شود. در این حالت بار قائم با توجه به چشمه های باربر و فقط در یک جهت به تیرچه، تیر و ستون منتقل می شود.
توزیع بار قائم در کف های دو طرفه:
در کف های دو طرفه، بار قائم از طذیق چهار تکیه گاه منتقل می شود. در این حالت برای تعیین وزن سهمیه ای هر تکیه گاه کافی است نیمساز زوایای داخلی آن رسم شود.
توزیع بارهای قائم در ستون ها:
سطح بارگیر بدون توجه به عملکرد کف (یک طرفه یا دو طرفه) برابر فاصله مرکز تا مرکز چشمه های مجاور است.
سیستم های باربر جانبی:
سیستم های باربر جانبی باید توانایی تحمل و انتقال نیروهای جانبی ناشی از باد و زلزله را داشته باشند.
بارهای مرده:
بارهای مرده عبارتند از وزن اجزا دائمی ساختمان ها مانند تیر و ستون ها، دیوارها، کف ها، بام، سقف، راه پله و همچنین تأسیسات و تجهیزات ثابت شامل وزن جرثقیل ثابت نیز در ردیف این بارها محسوب می شود.
برای تخمین بارهای مرده ابتدا جزئیات اجزای قسمت های مختلف تعیین می شود.
سپس با استفاده از مقدار و وزن هر جزء و یا وزن مخصوص و یا جرم مخصوص مواد که توسط مبحث ششم مقررات ملی ساختمان تعیین شده است وزن هر قسمت تعیین می شود.
بار زنده:
بار غیر دائمی است که در حین استفاده و یا بهره برداری از ساختمان و یا سایر سازه ها به آن وارد می شود و شامل بارهای حین ساخت و یا بارهای محیطی مانند بار باد بار برف و یار باران و یا بارهای مرده نمی شود.
بار زنده بام:
باری بر روی بام که توسط کارگران، تجهیزات و مصالح در حین انجام تعمیران بر روی آن وارد شده و یا توسط اشیا متحرکی چون گلدان و یا لوازم تزئینی کوچک که ارتباطی با استفاده از ساختمان در طول عمر بهره برداری آن نداشته باشند، به آن اعمال شود.
بار باد:
برای تعیین اثر باد باید باد را به صورت افقی فرض کرد و در امتداد محورهای اصلی ساختمان اعمال نماییم. در طراحی اعضای سازه بار باد و بار زلزله به طور همزمان وارد نمی شود.
بلکه هرکدام هرکدام که بزرگ تر بود باید در نظر گیریم. در ساختمان هایی که ارتفاع آن ها بیش از 120 متر باشد و یا 5 برابر عرض آن باشد در سازه هایی که دارای دودکش دودکش، دکل، مخزن آب و … جزء اعضای غیر سازه ای هستند و ارتفاع سازه محسوب نمی باشد.
زیرا زمان ارتعاشات طبیعی آن ها بزرگ تر از یک ثانیه می باشد برای اعمال بار باد از ضوابط این آئین نامه نمی توان استفاده کرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
