سوله نوعی سازه فلزی صنعتی است که دارای دهانه های بزرگ و سقف شیب دار، قوسی و… که طبق محاسبات مهندسی ساخته می شوند.
این سازه ها با نام های Gable Bents یا Ridge Bents نیز شناخته می شوند.
به دلیل کاربردهای فراوان، انواع مختلفی دارند.سوله ها در مصارف صنعتی، تولیدی و انبار کاربرد دارند.
اجزای مختلف این محصول شامل موارد زیر است:
طراحی و ساخت سوله کار دقیق و تخصصی است. فاکتورهای متنوعی در طراحی دخیل اند و عدم رعایت نکات و بی توجهی به اصول موجب وارد شدن خسارات اقتصادی غیر قابل جبران و تضعیف استحکام و پایداری سازه خواهد شد.
سوله ها با توجه به ساختار آن ها شامل تشابه و تفاوت هایی هستند و هر کدام کاربرد خاص خود را دارند. تفاوت سوله ها موجب تفاوت کاربری این سازه های فلزی شده است.
این سازه های فلزی به یکی از روش های یو بی ام و تیرورقی ساخته می شوند. تفاوت سوله ها از طراحی تا مرحله تولید و در نهایت نوع نصب آن ها می باشد.
عمده تفاوت وزن سوله ها:
سوله ها با هدف استحکام بیشتر و وزن کمتر به کمک ورق های فلزی فولادی ساخته می شوند.
سازه های تیرورقی نسبتا قدیمی تر هستند و در ساخت سوله های روز از متد های جدید کمک گرفته می شود.
اصولا سازه های فلزی تیرورقی به دلیل داشتن اسکلت فلزی، فاصله زیاد قاب ها، استفاده از فولاد، استفاده از تیر و ستون بیشتر، تحمل بیشتر وزن سازه و… سنگین تر هستند.
اما چون در ساختار سازه های فلزی خرپا، پروفیل به کار برده شده است و بنابر شکل هندسی که دارند برخلاف سازه تیرورقی، سبک و اقتصادی تر است.
در اینجا می توان به دو مدل خرپا اشاره کرد:
شیبدار:
برای ساخت سقفی شیبدار می توان از خرپاهایی متشکل از نبشی و مقاطع T شکل استفاده کرد. در مدل شیبدار نسبت دهانه و عمق 5 تا 10 برای دهانه بیست متری می باشد.
تخت:
اصولا عمق نسبت به تیرهای تک و تیرورق بیشتر است. این متد در ساخت سقف مسطح کاربردی است. نسبت دهانه و عمق 150 تا 20 برای دهانه صد متری است.