در گذشته صنعتگران برای رسیدن به کیفیت مطلوب سطوح محصولات تولید شده به راه حل هایی در پرداختکاری و لبه گیری قطات اعم از لوله فولادی دست یافتند.
مهندسان با تلاش و برنامه ریزی و با بکارگیری علم ریاضیات این تکنولوژی را توسعه دادند.
این تکنولوژی به عنوان پلیسه گیری خود را در صنعت جا داد و کارخانه داران از آن استقبال کردند.
برای پلیسه گیری روش های زیادی وجود دارد و براساس جنس، ابعاد و شکل ظاهری قطعات، شیوه های مختلفی به کار گرفته می شود که از جمله این روش ها می توان به روش صیقل مغناطیسی اشاره کرد.
این روش، کار پلیسه گیری و پرداختکاری را با هم انجام می دهد و نسبت به روش های دیگر دارای سرعت انجام کار بیشتری است.
با این روش می توان سطوح منحنی وار قطعات پیچیده را پلیسه گیری کرد بدون این که تأثیری در به هم خوردن ابعاد و شکل ظاهری قطعه داشته باشد.
انواع روش های پلیسه گیری و پرداختکاری:
روش پرداختکاری با ذرات ساینده:
این روش یکی از روش های پرداختکاری با ذرات ساینده است و در صنعت پرداختکاری نقش کاربردی را ایفا می کند.
اساس کار این روش به این گونه است که یک سیستم هیدرولیک با دو سیلندر و دو پیستون وجود دارد که فضایی بین دو سیلندر برای جاگیری قطعه کار ایجاد شده است.
معمولا از این روش برای پرداختکاری سوراخ های داخلی قطعات یا حفره های راه به در قالب های تزریق پلاستیک و … استفاده می شود.
وقتی سوراخ داخلی قطعه بین دو سیلندر قرار گرفت یکی از سیلندرها که حاوی یک سیال (روغن) است و ذرات ساینده درون آن قرار دارند، از طریق فشار پیستون روغن و ذرات سایند از سوراخ داخلی قطعه عبور کرده و وارد سیلندر دوم می شوند.
حال این عمل توسط سیلندر دوم صورت می گیرد و بارها تکرار می شود.
با عبور روغن حاوی ذرات ساینده از داخل سوراخ کار پرداختکاری از جداره داخلی انجام می پذیرد.