تعریف کلی اتصالات لب به لب

اتصالات لب به لب مستقیم (بدون قطعه واسطه):
این نوع اتصالات به منظور ایجاد نفوذ کامل، در شیار جوش ایجاد می شود. جدول زیر شرایط این نوع اتصالات جوشی را ذکر کرده است.

شرایط جوش های شیاری برای اتصالات لب به لب

در اتصالات لب به لب مستقیم که حامل بارهای کششی در محور میلگرد خواهند بود، اتصال ابعاد مختلف میلگرد، مطابق دستورالعمل انجام خواهد شد.

اتصال لب به لب مستقیم، اتصال انتها به انتهای مستقیم میلگردها می باشد، به صورتی که محورها تقریبا در یک جهت بوده و میلگردها تقریبا دارای یک اندازه مشخص می باشند.

در این اتصال از یک لوله به عنوان پشت بند می توان استفاده کرد.

اتصالات لب به لب غیر مستقیم ( با قطعه واسطه):
اتصال لب به لب غیر مستقیم می تواند توسط پخ v شکل یک طرفه یا دو طرفه بین میلگردها و اعضای تاب خورده ایجاد شود.

اتصال لب به لب غیر مستقیم به اتصالی گفته می شود که هر میلگرد بتن به صورت مستقیم به یک قطعه مانند ورق فولادی یا نبشی جوشکاری گردد.

برای اتصالات لب به لب وقتی که میلگردها در موقعیت افقی هستند، معمولا از جوش جناقی یک طرفه با زوایای 45 یا 60 درجه استفاده می شود. از جوش های جناقی دو طرفه در میلگردهای با ابعاد بزرگ تر می توان استفاده کرد.

وقتی که میلگردها با محورهای عمودی جوش داده می شوند، از جوش جناقی یک طرفه یا دو طرفه با یک طرف صاف یا یک طرف افقی بر روی میلگرد کوچک تر استفاده می شود.

اتصالات لب روی هم:
اتصال لب روی هم توسط روی هم قرار گرفتن دو میلگرد در کنار هم و جوش آن ها به یکدیگر و با شیار V شکل ایجاد می شود.

البته جوش شیاری V یک طرفه در مواردی که اتصال فقط از یک طرف در دسترس باشد و توسط مهندس هم تایید شود، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

اتصال لب روی هم غیر مستقیم توسط جوش یک طرفه جناقی بین میلگردها و صفحات رابط بین آن ها ایجاد می شود، به این صورت که میلگردها و صفحات به هم جوش می شوند.

در ایجاد اتصال لب روی هم توسط فرایندهای SMAW نکات زیر طبق استاندارد حائز اهمیت می باشند:

1- برای ایجاد اتصالات لب به لب ناقل بار مطابق با شکل 26 عمل کنید

2- برای ایجاد اتصالات لب به لب غیر ناقل بار طبق شکل 44 عمل کنید

3- اگر میلگردها در لایه بیرونی مربوط به سطح ترکیب، به طور عمودی یکی روی دیگری چیده شوند و اگر قطر آن ها بیشتر از 20 میلی متر باشد، طول لب روی هم نباید کمتر از 15ds باشد.

اتصال لب به لب غیر ناقل بار:
4- در منطقه اتصال میلگردها کنار هم قرار داده خواهند شد و به طور پیوسته اتصال صورت می پذیرد و ممکن است جوشکاری با یک لایه انجام شود.

اتصالات داخلی قطعات از پیش ریخته شده:
قطعات از پیش ریخته شده ممکن است توسط اتصال به میلگرد آرماتور در انتهای قطعه از پیش ریخته شده با فرایندهای جوشکاری و یا با جوشکاری اتصال صفحات ریختگی به قطعه از پیش ریخته شده، اتصال داخلی بیابند.

اتصالات تسمه ای:
در استاندارد برای ایجاد اتصال تسمه ای توسط فرایند SMAW نکات زیر یاداوری شده است:

1- اتصال توسط جوش های یک طرفه لب روی هم مانند شکل زیر ایجاد می شود.

اتصال تسمه ای

2- برای اتصال بین میلگردهای آرماتور می باشد و برای حالت غیر آن باید به قسمت مربوط به جوشکاری آرماتور به دیگر اجزا فولاد مراجعه شود

3- مساحت مقطع عرضی 2 تسمه با هم باید در کمترین مقدار برابر میلگردهایی که به هم متصل می شوند باشد و میلگردها دارای شرایط مکانیکی یکسانی باشند.

در غیر این صورت مساحت مقطع عرضی تسمه ها با نسبت تنش های تسلیم میلگردها باید مطابقت کند.

اتصالات صلیبی (ضربدری):
در این نوع اتصال توجه خاصی در مورد خمش (خم ها) باید اعمال شود که به برخی از این موارد در ذیل اشاره شده است:

1- در مورد اتصالات صلیبی که ممکن است جوش در منطقه خم قرار بگیرد، خم قبل از جوش باید ایجاد شود.

قطر خم ها در استاندارد DIN1045 آمده است و این مقدار نباید کمتر از طبقه بندی های استاندارد باشد.

جوش ممکن است درون، بیرون و یا کنار خم باشد. در جایی که به بقیه اتصالات جوشی مربوط می شود، برای میلگردهایی که قبل از جوش خم شده اند، فاصله بین جوش تا شروع خم نباید کمتر از 2ds باشد

2- در صورتی که میلگرد آرماتور باید بعد از جوشکاری خم شود طبقه بندی های خاص استاندارد DIN1045 باید رعایت شوند.

در حین جوشکاری آرماتور باید به موارد زیر توجه کرد:

• شکست ترد در نتیجه سخت شوندگی.
• از دست دادن مقاومت.
• ناپیوستگی های ایجاد شده در جوش.
• کم شدن مساحت مقطع عرضی در اثر سوختگی های کناره جوش.

همچنین جدول زیر می تواند گزارشی را از خطرات ممکن ارائه دهد.

انحرافات:
در مواردی که از اتصالات جوشی لب روی هم و یا لب به لب غیر مستقیم استفاده شده است بتن اتصال را در سطح نهایی خواهد پوشاند که این امر توسط مسلح کننده های مورب تقویت کافی را ایجاد خواهد کرد.