سرامیک بهتره یا لمینت؟

در گذشته ای نه چندان دور خانواده های ایرانی بیشتر فضای داخلی خانه های خود را با قالی های رنگارنگ می پوشاندند. اهمیت کیفیت و جنس کفپوش خانه، به شکل دیگری بود اما حالا داستان کمی فرق کرده است. دانش چیدمان و دکوراسیون داخلی به سرعت راه خود را به خانه های ایرانی باز کرده است و همین مسأله سبب شده کفپوش خانه ها مهم تر از گذشته به نظر برسند.

در حال حاضر سنگ، موزاییک، موکت، کفپوش های پلاستیکی و چوبی پرطرفدارترین کفپوش های بازار ایران به شمار می آیند، اما به تازگی انواع خلاقانه تری از این کفپوش ها در بازار عرضه شده است مثل کفپوش هایی که با سنگ های رودخانه هایی در فضای داخلی خانه ها مورد استفاده قرار می گیرند یا کفپوش هایی از جنس شیشه های مقاوم و... البته کفپوش های خلاقانه بیشتر به صورت ترکیبی با انواع معمول تر کفپوش به کار می روند. در این گزارش انواع معمول کفپوش و مزایا و معایب آن را مورد بررسی قرار می دهیم.

سنگ

شاید بتوان گفت سنگ لوکس ترین و گرانقیمت ترین نوع کفپوش به شمار می آید. کفپوش های سنگی بیشتر در خانه های مجلل و پنت هاوس ها مورد استفاده قرار می گیرند و با توجه به کیفیت و مرغوبیت شان قیمت گذاری می شوند. هرچه یکپارچگی سنگ بیشتر حفظ شده باشد قیمت آن گران تر است. علاوه بر این میزان سختی سنگ و رگه ها و نقوش آن در قیمت گذاری اش سهم بسزایی دارد. سنگ مرمر گران ترین و گرانیت که نوعی سنگ مصنوعی است ارزان ترین انواع سنگ به شمار می آیند.

بعد از نصب سنگ در کف ساختمان، معمولا آن را با روشی خاص صیقل می دهند تا خلل و فرج آن به حداقل برسد.مهم ترین ایراد کفپوش سنگی این است که اثر لکه و چربی روی آن به دشواری پاک می شود. علاوه بر این سنگ ها احساس سردبودن فضای خانه را القا می کنند اما این موضوع تنها به برداشت های بصری از سنگ محدود نمی شود. سنگ عایق خوبی نیست و نمی تواند به راحتی گرما را در خود حفظ کند.

اگر در یک منطقه سردسیر زندگی می کنید یا به مبل و صندلی نشینی خیلی عادت ندارید بهتر است از انتخاب این گزینه منصرف شوید. غیراز این سطوح صاف و صیقلی، سنگ ها می تواند باعث لیز خوردن اعضای خانواده و به ویژه سالمندان یا کودکان شود. کشیده شدن وسایل خانه روی سطوح سنگی سر و صدای مزاحم تولید می کند. این موضوع زمانی اهمیت پیدا می کند که یک همسایه بداخلاق در طبقه زیرین یا واحد کناری شما زندگی کند.

سرامیک

یکی از رایج ترین انواع کفپوش در ایران سرامیک است. سرامیک هم انواع متفاوتی دارد و با توجه به کیفیت و درجه سختی آن قیمت گذاری می شود. سرامیک ها با انواع لعاب دار و بدون لعاب دسته بندی می شوند. سرامیک لعاب دار نیز دو نوع است؛ سرامیک با لعاب مات یا لعاب براق. این که انتخاب کدامیک بهتر است تا حد زیادی به سلیقه افراد بستگی دارد اما انواع براق سرامیک به راحتی می توانند آثار لکه یا تماس های سطحی را بازتاب دهند.

ایراد کفپوش های سرامیکی مقاومت پایین آنها در مقابل ضربه است به طوریکه با افتادن جسم سخت لعاب سطح میپرید و جلوه خوبی نداشت که البته این مشکل در سرامیک های پرسلان و خاک سفید تقریبا وجود ندارد. کفپوش سرامیکی می تواند با ضربه های سنگین یا حتی رفت و آمد مکرر بشکند یا ترک بردارد که با پیشرفت تکنولوژی الان سرامیکهایی داریم که مختص کف پارکینگ و پیاده رو هست و برای مصارف کف کارخانجات صنعتی و عبور کامیون هم مقاومت دارد. ایراد دیگر، درزهای بین شبکه سرامیکی است. این درزها با گذشت زمان جرم می گیرد و تمیزکردن این اجرام به سادگی ممکن نیست که خریداران می توانند برای رفع این نگرانی از سرامیک های بدون درز و بند کشی استفاده نمایند.

لیز بودن سطوح سرامیک هم یکی دیگر از عیوب آن است که می توان با استفاده از سرامیکهای مات انتخاب خود را تغییر داد. البته سرامیک های براق موجود جهت تردد خانگی با رعایت اصول ایمنی تولید شده اند، اما بعضی از مصرف کنندگان جهت کف مکانهایی تظیر نمایشگاه اتومبیل و فروشگاه ها ترجیح می دهند از نوع سرامیک سوپر پولیش یا سوپر براق استفاده کنند تا لعاب آن مثل شیشه باشد و مشتری عکس خود را در سرامیک ببیند.

نوع جدید سرامیک هم سرامیک های طرح پارکت هستند که واقعا پس از اجرا نمی توان تشخیص داد که سرامیک کار شده یا پارکت. چون علاوه بر اینکه ابعاد و طرحهای متنوعی دارد، سطح آن نیز مثل چوب زبر است و تمام مزایای پارکت را دارد. البته نسوز بودن، قیمت مناسب تر، عمر طولانی، مقاومت در برابر رطوبت و حرارت از مزیت های سرامیک طرح پارکت می باشد. نگه داشتن فرش و قالیچه ها روی سرامیک دشوار است اما اگر به جای پشتی از مبل و صندلی استفاده شود فرش روی سرامیک حرکت نمی کند و نیازی هم به استفاده از ترمز فرش نمی باشد..

چوب یا پارکت

کفپوش های چوبی انواع مختلفی دارد و با وجود قیمت بالا محبوب ترین نوع کفپوش در بازار ایران به شمار می آید. آنها می توانند تماما از چوب های جنگلی ساخته شده باشند یا ترکیبی از خرده های چوب، تخته سه لا یا ام دی اف باشد که با روکش نازکی از چوب پوشانده شده باشند.

نوع اول پارکت و نوع دوم در اصطلاح لمینت نامیده می شوند. کفپوش های چوبی حس بصری گرما را تداعی می کنند و علاوه بر این عایق مناسب دما به شمار می آیند. نصب برخی از انواع آن با استفاده از چسب و سیمان انجام می شود و نصب برخی از انواع جدیدتر آن بسیار ساده است و بدون نیاز به هیچ چسب و بسطی تنها با قفل کردن و گره کردن قطعات درهم انجام می شود.

مزیت این نوع پارکت آن است که بعد از اسباب کشی می توانید کفپوش تان را با خودتان ببرید و در جای دیگری نصب کنید. یکی از معایب بزرگ کفپوش های چوبی آتش زا بودن آن است. این کفپوش به راحتی می سوزد و برای تعویض قطعات سوخته باید متحمل هزینه شوید. کفپوش های چوبی بعد از کهنه شدن، صدای جیرجیر تولید می کنند و نیاز به نگهداری با موادی مانند پولیش و واکس های مخصوص دارد.

علاوه بر این کفپوش های چوبی در مقابل رطوبت بسیار حساس هستند و برای مناطق مرطوب گزینه خوبی نیستند البته تنوع بسیار زیاد پارکت های چوبی و مصنوعی، و وجود برندهای اصلی و تقلبی، انتخاب را بسیار دشار کرده و واقعا نمیوان خوب و بد را از هم تشخیص داد. البته در صورتیکه زیر پارکت ناصاف باشد. با راه رفتن روی آن صدای ناهنجاری شنیده می شود و فاصله بین پارکت و سطح زیزین نیز محلی برای لانه گزینی حشرات موزی می باشد.

پلاستیک

کفپوش های پلاستیکی که با اصطلاحاتی مانند پی.وی.سی یا وینیل خطاب می شوند نوعی پلیمر لاستیکی نرم هستند که به عنوان کفپوش مورد استفاده قرار می گیرند. این کفپوش ها بیشتر از فضای داخلی خانه ها در باشگاه های ورزشی، مهدکودک و ادارات مورد استفاده قرار می گیرند. آنها ضدآب هستند و قابلیت شست وشو دارند. نرم و راحت به نظر می رسند و حس بصری یک فضای راحت و آرام را به بیننده منتقل می کنند.

همچنین عایق خوبی به شمار می آیند. در تابستان ها خنک و در زمستان ها گرم هستند. این کفپوش ها بسیار ارزان تر از سایر کفپوش ها عرضه می شود. بزرگ ترین ایراد کفپوش های پلاستیکی این است که به سرعت زیبایی اولیه خود را از دست می دهند و کهنه می شوندو ابعاد آن نیز به مرور آب رفته و کوچک می شود و فاصله درزها که زمان نصب اصلا پیدا نبود به مرور زیاد می شودو استحکام سطحی آن از بین می رود. خش بر می دارند و آتش زا هستند.

موکت

موکت تقریبا طرفداران خود را از دست داده است اما هنوز هم افراد زیادی هستند که ترجیح می دهند کفپوش خانه شان از الیاف پارچه ای باشد. این کفپوش بیشتر مناسب کسانی است که به بیماری روماتیسم مبتلا هستند. بعضی نیز ترجیح می دهند بخشی از کفپوش خانه خود را با موکت بپوشانند. مثلا اتاق خواب بچه ها یا سالن سینمای خانوادگی و... درحال حاضر موکت ها از نظر بافت و طراحی تنوع زیادی پیدا کرده اند تا بتوانند در بازار کفپوش ها به حیات شان ادامه دهند. بزرگ ترین ایراد موکت ها ضعف شان در مقابل رطوبت و حرارت است. جذب گرد و غبار به ویژه در موکت های دارای پرز بلند نیز یکی دیگر از ضعف های بزرگ این کفپوش قدیمی به شمار می آید.