اتصالات خشک:
در این روش با اضافه نمودن قطعه جدید اقدام به بستن دو قطعه در جوار یکدیگر می نمایند.
در اتصالات خشک آهن آلات چند طریقه زیر وجود دارد که در هیچ کدام احتیاج به ذوب کردن خود قطعه آهن آلات نیست.
پرچ:
دو قطعه آهن آلات را سوراخ و پرچ را بین آن ها رد می کنند. آن طرف قطعه پرچ را توسط دستگاه مخصوصی داغ می کنند و شکل می دهند.
در گذشته، پرچ را ابتدا داغ و داخل سوراخ می کردند و سپس طرف دیگر را شکل می دادند. پرچ ها در ابعاد مختلف و کیفیت های متفاوت محاسبه و تعیین قطر می گردند.
طرز نشاندن و تعداد آن ها نیز توسط محاسبات به دست می آید. امروزه برای متصل نمودن دو ورق نازک نیز از روش میخ پرچ استفاده می شود که سرعت کار را تا حد زیادی بالا می برد.
پیچ:
دو قطعه آهن آلات را سوراخ می کنند و پیچ را از داخل آن ها می گذرانند. سپس واشر می اندازند و مهره می کنند.
مشخصات و تعداد پیچ و مهره و نوع واشر با محاسبات به دست می آید. برای به وجود آمدن اصطکاک در میان قطعات قبلا سطح آن ها را به خوبی توسط شن پاش تمیز و زبر می نمایند.
روش های خشک قابل کنترل می باشند و بسیار دقیق اجرا می شوند.
معایبی نیز به همراه دارند که از آن جمله پوسیدن قطعه اضافی و بریدن آن ها می باشد و همین طور عدم کارایی در نقاطی که دسترسی چندانی به آن نیست.
معذلک هنوز هم برای اجرای کارهای دقیق و یا قطعات آهن آلات پیش ساخته استفاده از این گونه روش های ترجیح داده می شود.
در اتصالات با پیچ کار باید به نحوی انجام پذیرد که کوچک ترین صدمه ای به محل سوراخ ها وارد نشود، همچنین سوراخ کردن باید به نحوی انجام شود که کاملا در روبروی یکدیگر قرار گیرند.
قطعاتی که با پیچ به یکدیگر متصل می شوند باید کاملا به هم جفت شده باشند و هیچ قطعه ای بین آن ها قرار نگیرد.
اتصالات فولادی:
اتصال به کمک تا کردن:
در این روش ورق های نازک را بدون نیاز به ماده یا قطعه جدیدی بر روی هم تا می کنند. استفاده از این روش در ساختن کانال ها و آب بندی قطعات شیروانی بام بسیار متداول است.
اتصالات تر یا جوشی:
مصرف جوش در ساختمان های فولادی روز به روی بیشتر و مزیت آن بر سایر اتصال دهنده ها آشکارتر می گردد.
محل اتصال را به هر شکل که باشد می توان جوش کرد. انبار وسایل آن به محل کمتری احتیاج دارد و خطر زنگ زدگی در محل جوش کمتر است.
زیرا جوش خوب، درز اتصال را کاملا می پوشاند و صاف می شود و از آلیاژ مناسبی می باشد. در زیر اشاره مختصری به انواع جوش می شود.
جوش بر اثر گداختن و افزودن ماده مذاب دیگری که محل جوش را پر می کند. جوش الکتریسیته، جوش اکسیژن، جوش کاربید و همچنین هاویه و لحیم کاری در این دسته می گنجد.
جوش بر اثر فشار زیاد:
با گرم کردن محل جوش و در اثر فشار زیاد بدون ماده اضافی انجام می گیرد. جوش نقطه ای که در صنایع مختلف به کار می رود از این دسته جوش ها می باشد.
چسباندن قطعات سبک فولادی توسط مواد شیمیایی در بعضی از صنایع رایج است ولی خطر زنگ زدگی در محل اتصال و مقاومت اندک از کیفیت آن ها می کاهد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
