روش خمکاری کششی - چرخشی

در این روش لوله فولادی در بین 4 ابزار قالب خم، قالب گیره، قالب فشار و قالب وایپر قرار گرفته و یک مندرل در داخل لوله قرار می گیرد.

سپس لوله حول قالب خم می گردد و خم در لوله ایجاد می شود.

چگونگی انجام فرآیند کششی - چرخشی:
روش خم به این صورت است که مندرل در داخل لوله فولادی قرار می گیرد و ابزارهای دیگر حرکت کرده و اطراف لوله قرار می گیرند.

سپس قالب خم و گیره حول مرکز قالب خم به چرخش در می آیند و لوله بر روی قالب خم کشیده می شود و خم صورت می گیرد.

هنگامی که لوله فولادی تحت اثر فرآیند خم قرار می گیرد دو اثر متفاوت در آن پدید می آید.

کشیدگی در ناحیه خارجی خم که باعث نازک شدن ضخامت در دیواره خارجی لوله می شود و دیگری فشردگی در ناحیه داخلی خم که باعث افزایش ضخامت در دیواره داخلی لوله می شود.

دلایل این دو اثر این گونه بیان می گردد:

حین پروسه خم، دیواره خارجی لوله مسافت بیشتری نسبت به محور لوله طی می کند و ماده بالاجبار کشیده می شود.

از سوی دیگر، مسافتی که دیواره داخلی لوله طی می کند کمتر از محور لوله بوده بنابراین مواد اضافی در این ناحیه متراکم می شوند و دیواره در این ناحیه ضخیم می گردد.

روش خمکاری فشاری:
در این روش لوله فولادی در بین سه قالب گیره، قالب خم ثابت و قالب فشار متحرک قرار می گیرد. در این جا قالب فشار حول مرکز قالب خم می گردد و خم لوله صورت می گیرد.

روش خمکاری غلتکی:
در این روش لوله فولادی در بین سه غلتک متحرک قابل تنظیم عبور می کند و خم های لازم بر روی لوله ایجاد می شود.

روش خمکاری پرسی:
در این روش لوله در بین یک جک و دو غلتک در دو طرف قرار می گیرد و با حرکت جک خم لازم بر روی لوله به وجود می آید.

روش فرم دهی کششی:
این روش مانند روش خمکاری پرسی بوده با دو تفاوت که در شکل مشخص است.

در این روش برعکس روش قبل، قالب ثابت بوده و حرکت نمی کند. بلکه به جای آن گیره ها لوله را گرفته و متحرک هستند و با جابه جایی لوله بر روی قالب، خم لازم بر روی لوله ایجاد می شود.

البته در بعضی از دستگاه ها قالب نیز متحرک است ولی وجه تمایز با خمکاری پرسی در گیره های متحرک می باشد.

این روش فقط محدود به لوله فولادی نمی شود و برای انواع پروفیل ها کاربرد دارد.

فرم دهی کششی لوله:
روش فرم دهی کششی خود به دو دسته خطی و شعاعی تقسیم می شوند.