با توجه به نوع فرایند شکل دهی از دو نوع آزمایش مختلف خمش استفاده می شود:
ساده ترین روش جهت انجام این آزمایش که برای بررسی رفتار ورق های نازک مورد استفاده قرار می گیرد در این شکل نشان داده شده است.
در این روش ورق نازک بین دو گیره به همراه قالب خم، محکم بسته می شود و با استفاده از یک چکش چوبی ورق بر روی قالب خمیده می شود.
اگر نمونه به اندازه 180 درجه خم شود و هیچگونه ترک یا شکستگی مشاهده نشود آزمایش با یک قالب خم، با شعاع کوچک تر تکرار می گردد.
بسته به میزان شکل پذیری فلز مورد آزمایش، زاویه خم قالب تغییر می نماید. در انجام این آزمایش نکات زیر باید رعایت شود.
جهت طول نمونه ها باید در جهت نورد انتخاب شود در غیر این صورت مقاومت نمونه در برابر شکست افزایش می یابد و نیاز به تجهیزات بزرگ و صرف هزینه بیشتری برای آزمایش است.
آزمون خمش اتساعی:
آزمون خمش ساده برای ورق های نازک است و در صورتی که نسبت شعاع خمش به ضخامت بزرگ تر از 15 گردد خمش همراه با اتساع صورت می گیرد و دیگر نمی توان از آزمون خمش ساده استفاده کرد.
به همین دلیل آزمون خمش اتساعی به کار گرفته می شود. در این روش تسمه ای از ورق مورد نظر دو قسمت قالب نگه داشته شده و سپس توسط یک پانچ کشیده می شود.
پانچ دارای نوک مخروطی است و حالت کرنش صفحه ای هنگام آزمایش ایجاد می شود.
میزان جابه جایی پانچ از لحظه تماس با تسمه تا پیدایش اولین ترک یا پارگی بر روی تسمه به عنوان معیاری برای خم پذیری انتخاب می گردد.
شرایط باید به گونه ای انتخاب شود که پارگی در زیر پانچ ایجاد شود.