معرفی روش های تولید میلگرد

همان طور که می دانید میلگرد یا آرماتور محصول مهمی جهت افزایش مقاومت کششی بتن در ساختمان سازی می باشد.

از این رو آشنایی بیشتر با خط تولید آرماتور و خصوصیات هر یک از روش های تولیدی دارای اهمیت زیادی می باشد.

از این رو در این مقاله قصد داریم شما را با روش های متداول تولید میلگرد شامل انواع روش های نورد و ترمکس آشنا کنیم.

تولید میلگرد با روش نورد:
به طور کلی پروفیل ها، ورق ها، میله ها، نبشی ها و شمش ها را در صنعت نیمه ساخته می گویند.

برای تهیه نیمه ساخته ها روش های گوناگونی مانند نوردکاری، پرس کردن، کشیدن و آهنگری وجود دارد.

در کلیه این روش ها بایستی ابتدا فولاد مذاب را به صورت بلوک هایی در آورد تا عملیات بعدی روی آن ها امکان پذیر باشد. برای این منظور از دو روش استفاده می کنند.

الف) تهیه بلوک در قالب:
در این روش ابتدا فولاد مذاب را در ظروف مخصوصی به نام پاتیل ریخته و سپس آن را در داخل قالب هایی به نام کوکیل می ریزند.

ب) تهیه بلوک با روش ریخته گری مداوم:
در این روش نیز فلز مذاب را به وسیله پاتیل هایی به محل دستگاه حمل می کنند.

فولاد مذاب ابتدا به داخل ظرف تقسیم کننده ای ریخته شده و سپس وارد ظروفی به نام منجمدکننده می شود، که در ابتدای خطوط تولید بلوک قرار دارند.

این ظروف را از جنس مس می سازند و به وسیله آب دائما خنک می کنند.

پس از آنکه فلز مذاب در قسمت پایین منجمد کننده به حالت انجماد در آمد، توپی را خارج می کنند و فلز منجمد شده، تحت تأثیر نیروی وزن خود، به سمت نورهایی که در زیر آن قرار گرفته اند هدایت می شود و به وسیله آن ها به سمت پایین کشیده می شود.

در این حال از بالا نیز به طور مداوم به آن فولاد مذاب اضافه می گردد. در مسیر نوردها کولرهایی وجود دارند که فلز منجمد شده را خنک تر می کنند.

پس از این مرحله و فرم گرفتن فولاد، قطع کننده ها قرار دارند که ممکن است به صورت قیچی باشند یا با گاز اکسی استیلن عمل برش را انجام دهند.

حال می توان بلوک های بریده شده شده را که هنوز از درجه حرارت مطلوبی برخوردارند برای عملیات بعدی هدایت کرد. در کارخانه ذوب آهن اصفهان نیز برای تهیه بلوک از این روش استفاده می شود.

تهیه نیمه ساخته ها:
چنانچه گفته شد برای تهیه نیمه ساخته های فولادی که در حدود 97 درصد محصولات فولادی را تشکیل می دهند از روش های مختلفی مانند مانند نوردکاری استفاده می کنند که در زیر به شرح مختصر آن می پردازیم.

نوردکاری:
تغییر شکل دادن در اثر عبور از بین دو استوانه (نورد) گردان را نوردکاری گویند.

در اثر نیرویی که از طرف نوردها برای تغییر فرم فولاد اعمال می شود، ملکول ها به یکدیگر نزدیک می شوند و این عمل باعث افزایش استحکام فلز می گردد.

نوردکاری ممکن است که به صورت گرم (800 تا 1250 درجه سانتی گراد) و یا در حالت سرد انجام گیرد.

در نوردکاری ابتدا می باید بلوک هایی را که از قالب ها و یا روش های ریخته گری مداوم به دست می آیند، آماده کرد و سپس به کارگاه های نورد برد.

آماده کردن شامل مراحل گرم کردن تا درجه حرارت نوردکاری، نوردکاری اولیه برای تامین اندازه های کوچک تر، برش و توزین، زنگ زدایی و زدودن پوسته های سطح بلوک ها می شود.

بلوک ها را پس از آماده کردن به محل نوردکاری نهایی حمل می کنند، که بر حسب نوع تولید، ممکن است که با وجود تشابه در ساختمان کلی، فرم نوردهای آن ها با هم متفاوت باشند.