تکیه گاه ها، سازه هایی برای نگه داری لوله و گرفتن درجات آزادی حرکت لوله ها در جهات مختلف هستند. تکیه گاه ها در اشکال، اندازه ها و مقیاس های مختلفی در دسترس هستند و به طور کلی به سه دسته زیر تقسیم می شوند.
در زیر تعدادی از تکیه گاه های متداول به طور مختصر توضیح داده شده اند.
کفشک های لوله (Pipe shoes)
برای خطوط عایق شده از این کفشک ها استفاده می شود که معمولاً بسته به ضخامت عایق ابعاد کفشک تغییر می کند و رایج ترین نوع آن کفشک T شکل می باشد.
تکیه گاه های فنری (Spring Support)
از این تکیه گاه برای خطوط لوله ای استفاده می شود که در اثر انبساط و انقباض حرارتی و اعمال بار یا وزن زیاد در راستای خط لوله یا عمود بر آن، دارای افزایش و کاهش طول میشوند. بنابراین از یک یا چند فنر در تکیه گاه استفاده شده تا لوله را مهار کند.
تکیه گاه های ترونیون یا پایه های ساختگی (Trunnions & Dummy leg)
این تکیه گاه ها کاربرد وسیعی در خطوط لوله دارند. برای نصب این تکیه گاه، بدون سوراخ کردن دیواره لوله آن را به یک پروفیل جوش می دهند و طرف دیگر پروفیل به سازه جوش داده شده تا لوله مهار شود.
براکت ها (Brackets)
این نوع از تکیه گاه ها به اجزاء سازه یا تجهیزات جوش داده می شوند و بر روی آن یا زیر آن لوله ها را تکیه می دهند. این تکیه دادن می تواند توسط کفشک، فنر و … باشد.