ایران کشوری دارای موقعیت خاص جغرافیایی است و علاوه بر تنوع آب و هوایی و شرایط اقلیمی متفاوت بر روی یکی از کمربندهای فعال زمین لرزه در جهان قرار دارد.
اهمیت مقاوم سازی و امنیت سازه های ساختمان ها در کشور ما از اولویت و جایگاه خاصی برخوردار است.
در طی دو دهه اخیر در کشور سعی شده که از روش هایی برای مقاوم سازی خانه ها استفاده کنند تا آسیب جانی و مالی کمتری برای افراد و کشور رقم بخورد.
تفاوت کمی میان این دو محصول وجود دارد. ساندویچ پنل از 5 لایه تشکیل شده است که شامل دو لایه محافظ درونی و بیرونی از جنس ورق های گالوانیزه، آلوزینگ و آلومنیوم است.
که با دو لایه چسب مخصوص برای چسباندن لایه های بیرونی با عایق میانی استفاده می کنند.
لایه پنجم یک لایه میانی از جنس پلی پورتان، پشم سنگ و … است. اما پانل های سه بعدی از سه لایه تشکیل می شوند.
قسمت اول هسته مرکزی است که عایق محسوب می شود و از جنس پلی استایرن، پشم سنگ و… است.
لایه دوم شبکه ای از مفتول است که بهم جوش خورده اند و از عایق ها را محافظت می کنند و لایه سوم یک لایه بتن است.
در پانل سه بعدی بعد از عایق مش فولادی قرار می گیرد در صورتی که در ساندویچ پانل ورق های گالوانیزه قرار می گیرند.
صفحات سه بعدی در ابعاد بازشوها محدودیت دارد و امکان بازیافت مصالح و استفاده مجدد آن تا به امروز وجود ندارد.
نصب ساندویچ پانل در 4 مرحله انجام می شود در حالی که صفحات سه بعدی در 8 مرحله نصب می شوند.
مزایای پانل های سه بعدی:
برای مناطق صعب العبور که نیروی متخصص به دشواری حضور می باید، محصول خوبی است به این خاطر که نحوه نصب آن آسان است.
در هزینه های اجرایی ساختمان صرفه جویی می کند.
از آن جایی که میزان قابل توجهی از مصالح ساختمان را کاهش می دهد، می تواند به صرفه باشد.
به خاطر طرح هایی که دارد و همچنین منعطف بودن نوع محصول آزادی عمل قابل توجهی به نصاب و معمار می دهد.