انواع سیستم های سازه ای پیش ساخته

سیستم جعبه ای:
در این سیستم پیش ساخته، اعضای سازه ای از قطعات مکعب مستطیل توخالی تشکیل شده اند و هر یک می توانند کل یا قسمتی از یک واحد مجزا را تشکیل دهند.

به دلیل کم بودن تعداد اتصالات در این روش ساخت، سرعت اجرای این نوع سیستم بسیار بالا بوده و مناسب برای ساخت سازه های موقت با ارتفاع کم است و امکان استفاده مجدد از قطعات وجود دارد.

باید توجه داشت که وزن و ابعاد بسیار زیاد قطعات مشکل اصلی این سیستم است.

سیستم دیوار باربر:
در این سیستم سازه متشکل از صفحات و دیوارهای پیش ساخته سازه ای است که در نقاط برخورد، قطعات با تمهیدات خاص به یکدیگر متصل می شوند.

از این روش می توان برای ساخت سازه های مقاوم لرزه ای با ارتفاع متوسط استفاده نمود. سرعت ساخت در این روش با توجه به تعداد کم اتصالات، بالا بوده ولی اغلب اعضا دارای ابعاد و وزن زیادی هستند.

این روش ساخت به دلیل استفاده از المان هایی با ابعاد بزرگ، انعطاف پذیری کمی نسبت به مسائل معماری داشته و در طراحی آن لازم است به نکات معماری توجه شود.

سیستم سازه ای اسکلتی:
سازه هایی با سیستم باربر اسکلتی از قاب هایی متشکل از تیرها و ستون ها تشکیل شده است.

اتصالات اعضای پیش ساخته در این روش ساخت، ممکن است مفصلی و یا گیردار باشند که در صورت استفاده از اتصالات مفصلی لازم است سیستم باربری جهت تحمل بارهای جانبی در نظر گرفته شود.

این سیستم خود به زیر گروه هایی تقسیم می شود:
سازه های اسکلتی با ستون یکپارچه:
در این دسته از سازه های پیش ساخته، ستون ها به صورت یکپارچه بوده و تیرها بسته به طول دهانه و نوع اتصال ساخته می شوند.

اتصال تیرها به ستون در این نوع سازه ها می تواند صلب یا مفصلی باشد.

در اتصال مفصلی تیرها بر روی کربل یا نشیمنگاه های تعبیه شده روی ستون در تراز طبقه قرار می گیرند و در اتصال صلب، بهتر است از روش لامبدا استفاده شود.

سازه های اسکلتی با ستون مجزا:
در این سیستم ارتفاع ستون ها یک یا دو طبقه بوده و بنابراین در ارتفاع کل سازه اتصالات ستون- ستون وجود دارد.

این اتصالات می توانند مفصلی یا صلب باشد که در صورت استفاده از اتصال مفصلی باید از طریق سیستم دیگری، باربری جانبی سازه فراهم شود.

دیگر اعضای به کار رفته در این روش ساخت، همانند سازه های پیش ساخته با ستون یکپارچه است.

ابعاد و وزن اعضای پیش ساخته به کار رفته در این روش با هم اختلاف چندانی نداشته و در نتیجه حمل و نقل قطعات به راحتی امکان پذیر است.

این سیستم برای ساخت سازه هایی با ارتفاع 10 تا 60 متر مناسب است.

کوچکی ابعاد قطعات و در نتیجه تعداد اعضای به کار رفته در سازه، باعث شده سازه های اسکلتی با ستون مجزا از نظر اجرایی دارای سرعت کم و هزینه و نیروی انسانی بیش از سیستم مشابه با ستون یکپارچه باشد.

سازه های اسکلتی قاب پرتال:
در این سیستم اعضای پیش ساخته به شکل H، T، L و … استفاده می شود.

به دلیل کم بودن تعداد قطعات و در نتیجه کاهش تعداد اتصالات، این روش ساخت برای اجرای ساختمان های کوتاه نسبت به دو سیستم قبل برتری دارد.

اتصالات در راستای اعضای پرتال اغلب به صورت صلب بوده و در جهت دیگر می تواند صلب یا مفصلی باشد.

توصیه می شود در صورت استفاده از اتصالات مفصلی، از سیستم های باربر جانبی در آن راستا استفاده شود.

با توجه به استفاده از اعضای قابی شکل که قادر به تحمل بارهای جانبی هستند، این سیستم ساخت به تنهایی دارای باربری جانبی در جهت اعضای پرتال بوده و در راستای دیگر بسته به سیستم اجرایی و اتصالات می تواند دارا یا فاقد باربری جانبی باشد.