مزایا:
این نوع تقویت دارای خواص شکل پذیری بوده و در اثر تقویت وزن ساختمان اضافه نمی شود.
امکان نصب پنجره و هواکش و غیره در دهانه های بادبندی شده وجود دارد ( در تقویت توپر این امکان نیست).
امکان عمل بهتر، کنترل بهتر و دقت کافی در ساخت را دارد.
معایب:
این نوع تقویت نیاز به اتخاذ تدابیر لازم برای جلوگیری از آتش سوزی و زنگ زدگی دارد. در تغییر شکل های بزرگ بادبندها کمانه می کنند.
جهت نصب بادبند یا پانل فلزی باید در ابتدا، دیوارهای غیر سازه ای تخریب و میلگردهای اتصال در بدنه تیر و ستون قاب بتنی نصب گردد.
آن گاه بادبند یا پانل فلزی که قبلا با قاب فلزی مخصوص به صورت پیش ساخته موجود می باشد در محل قرار گرفته و پس از بستن میلگردهای اسپیرال، درز بین قاب فلزی و قاب بتنی با ملات ماسه سیمان یا ملات اپوکسی پر می شود.
تقویت ستون ها:
تقویت ستون ها به روش های مختلفی انجام می شود. این روش ها بر حسب نوع ضعف ستون و تقویت مورد نظر ممکن است برای تقویت ستون های یک ساختمان به کار روند.
تقویت ستون ها یک روش کارا در تقویت ساختمان های بتنی می باشد. در این روش تقویت دیوارهای بتن مسلح به دو طرف ستون های سازه اضافه شده و به این طریق ظرفیت ستون افزایش می یابد.
لازم به ذکر است که در این روش، دهانه تیرهای دو طرف ستون کاهش یافته و احتمالا مکانیزم شکست آن ها بعد از تقویت تغییر پیدا می کند. لذا کنترل برش این تیرها ضروری است.
تقویت به صورت فوق عموما اهداف زیر را تعقیب می کند:
نحوه توزیع این تقویت در پلان ساختمان توزیع شده و حتی الامکان در بیشتری درصد ستون های طبقه این تقویت انجام گیرد.
به منظور حفظ مکانیزم تسلیم تیرها، باید نسبت طول به ارتفاع تیر پس از تقویت ستون ها بیش از 4 باشد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
