اپلیکیشن زینگ | باربری آنلاین
زینگ - سامانه جامع حمل و نقل

تماس تلفنی

دانلود زینگ
خانه اپلیکیشن زینگ سامانه صادرات و واردات فروشگاه خدمات اطلاعاتی
خدمات جانبی
تماس با ما
زینگ - سامانه جامع حمل و نقل کشوری

تماس تلفنی

دانلود زینگ

جستجو
عضویت در سامانه صادرات، واردات، تجارت
گروه بازرگانی هومان پویان

دیوار حائل دیواری است که فشار ناشی از اختلاف تراز به وجود آمده به واسطه خاکریزی، خاکبرداری یا سایر عوامل طبیعی را تحمل کرده و به صورت پایدار حفظ نماید.

دیوار_حائل

دیوارهای حائل از جمله ابنیه های فنی هستند که به وفور در شبکه های حمل و نقل جاده ای و ریلی کاربرد دارند.

دیوارهای حائل براساس عملکرد سازه ای به دو دسته زیر تقسیم می شوند:

الف) دیوارهای حائل صلب:
دیوارهایی که از نظر نشست با محیط هماهنگ نیستند که شامل دیوارهای زیر می شوند:

  • دیوارهای حائل وزنی (بنایی و بتنی).
  • دیوارهای حائل غیر وزنی (طره ای و پشت بند دار).
  • دیوارهای حائل عمیق (سپرهای بتنی).

ب) دیوارهای حائل انعطاف پذیر:
این دیوارها از نظر نشست با محیط هماهنگ هستند و شامل دیوارهای زیر می باشند:

  • دیوارهای خاک مسلح با شبکه های پلیمری (ژئوتکستایل و ژئوگرید).
  • دیوارهای خاک مسلح با تسمه های فولادی.
  • دیوارهای قفسه ای.
  • سپرهای فولادی.
  • دیوارهای حائل توری سنگی.

تسلیح خاک:
خاک مسلح یک روش ساختمانی در مهندسی مکانیک خاک است که شامل یک توده خاک اصطکاکی است که به صورت حجمی پایدار و با شکلی از پیش تعیین شده ساخته می شود.

چسبندگی ایجاد شده در توده خاک مسلح ناشی از اثرات اصطکاک بین ذرات خاک و همچنین مابین ذرات خاک و سطح مسلح کننده ها می باشد.

تثبیت شیمیایی خاک:
منظور از تثبیت شیمیایی، افزودن موادی به خاک برای اصلاح ویژگی های مورد نظر است.

در اثر فعل و انفعالات شیمیایی مواد افزودنی با خاک، خواص خاک از جمله چسبندگی، جذب آب، تورم و … تحت تأثیر قرار می گیرد.

از موادی که برای تثبیت خاک استفاده شدند می توان به آهک، سیمان و قیر اشاره کرد. در روش های نوین استفاده از مواد پلیمری رواج پیدا کرد.

بعضی از مواد پلیمری به علت اینکه چسبناکی قابل توجهی داشتند، مورد استفاده قرار گرفتند.

این مواد با چسبندگی زیاد باعث چسبیده شدن ذرات خاک به یکدیگر شده و به این ترتیب مقاومت خاک در برابر نیروهای فرسایشی و گسیختگی افزایش می یابد.

در ادامه به معرفی روش های سنتی تثبیت با استفاده از قیر، آهک و سیمان پرداخته می شود.

تثبیت سنتی خاک با قیر:
قیر در موارد مختلفی از پروژه های عمرانی به کار می رود که می توان به اندود نمودن و غیر قابل نفوذ کردن کانال های آبرو، اندود کردن مصالح سنگی و چسباندن آن ها به یکدیگر، پوشش بام ها و تثبیت شن های روان اشاره کرد.

قیر یکی از پرکاربردترین مصالح ساختمانی و راهسازی است زیرا هم در برابر آب غیر قابل نفوذ است و هم چسبنده می باشد.

قیر در مقایسه با آهک و سیمان در تثبیت خاک عملکرد متفاوتی دارد زیرا در فرآیند تثبیت خاک با سیمان و آهک، افزایش مقاومت خاک نتیجه واکنش شیمیایی و پوزولانی است.

در صورتی که در فرآیند تثبیت با قیر تغییری در خواص خمیری خاک انجام نمی شود بلکه به علت داشتن خواص چسبندگی فقط باعث اتصال دانه ها و ذرات خاک قیر اندود شده با یکدیگر می شود.

به همین علت هرچه تراکم مخلوط خاک و قیر بیشتر باشد مقاومت و پایداری آن نیز بیشتر خواهد شد.

در مناطقی که در معرض وجود فرآورده های نفتی مانند بنزین، نفت، گازوئیل و روغن قرار دارند، استفاده از قیر برای تثبیت خاک توصیه نمی شود.

در صورتی که در این مناطق تثبیت با قیر همچنان مورد نظر باشد، باید با اجرای یک لایه غیر حساس در برابر فرآورده های نفتی از سطح خاک تثبیت شده با قیر محافظت شود.

تثبیت خاک با آهک:
آهک با درجات خلوص متفاوت به عنوان تثبیت کننده ای برای خاک سابقه طولانی دارد، اضافه کردن این ماده باعث کاهش خواص خمیری می شود.

بنابراین وقتی مصالح شنی از نظر دانه بندی برای لایه های اساس و زیر اساس مناسب باشند، ولی به علت حد روانی و دامنه خمیری زیاد نتوان از آن ها استفاده کرد، از آهک برای کاستن خواص خمیری مصالح استفاده می شود.

متداول ترین مواد آهکی مورد استفاده در تثبیت شامل آهک شکفته، آهک شکفته دولومیتی، آهک زنده و آهک زنده دولومیتی می باشد.

از آن جایی که آهک شکفته از مخلوط آب با آهک زنده به دست آمده است، خاصیت جذب رطوبت کمتری نسبت به آهک زنده دارد و به همین دلیل کار کردن با آن ساده تر بوده و به راحتی انبار و نگهداری می شود.

به طور کلی آهک زنده ماده تثبیت کننده موثرتری نسبت به آهک شکفته است و اگر به صورت دوغاب به خاک اضافه شود مقاومت بیشتری را نسبت به هنگامی که به صورت پودر اضافه می شود ایجاد می کند.

تثبیت با سیمان:
مکانیزم تثبیت خاک با سیمان شبیه مکانیزم تثبیت خاک با آهک است با این تفاوت که در تثبیت خاک با آهک بخشی از مواد پوزولانی برای فعل و انفعالات شیمیایی از طریق خاک تامین می شود، در صورتی که در فرآیند تثبیت با سیمان، مواد پوزولانی در سیمان موجود هستند.

با افزودن سیمان به خاک واکنش های مختلفی صورت می گیرد. در این واکنش ها با تجمع ذرات خاک در کنار یکدیگر، به نوعی دانه بندی آن تغییر می کند و مقاومت آن افزایش می یابد.

افزودن سیمان به خاک سبب افزایش سختی و بهبود خصوصیات مهندسی آن می شود.

بهبود خصوصیات مهندسی خاک های تثبیت شده با سیمان اساسا به علت سخت شدن سیمان در نتیجه هیدراسیون سیمان و تشکیل مواد سیمانی اضافی بین سیمان هیدراته شده و ذرات رس موجود در خاک است.

کشتیرانی
حمل زمینی
وانت
حمل هوایی
نظر شما
نام و نام خانوادگی:

شماره تماس (نمایش داده نمی شود):

کد امنیتی: captcha

متن پیام: (نظر شما پس از بررسی منتشر خواهد شد)


مطالب مرتبط:
مخفی کردن >>