ساختمان کلی لوله های جدار چاه

لوله های جدار چاه به منظور رسانیدن نوعی سیال، اعم از نفت، گاز و یا آب از اعماق زمین به سطح بستر زمین به کار می روند.

شکل کلی لوله های جدار چاه، به صورت استوانه هایی با ضخامت دیواره نازک (t) و قطر خارجی (D) بوده که نسبت (D/t) برای این لوله ها 50-10 معمول بوده است.

دارای طول نسبتا بسیار بلند l می باشند که از به هم پیوستن چندین لوله با نسبت طول به قطر خارجی معمول (l/D = 10) به یکدیگر تشکیل شده اند.

در قسمت انتهایی لوله، نیز به منظور آبکشی و ورود آب به داخل غلاف، یک لوله استوانه ای شکل که دارای شبکه ها و یا شیارهایی بر روی محیط آن بوده و به منظور عبور آب از داخل آن ها ایجاد می شوند به لوله جدار چاه کویل می شود که به نام Screen معروف می باشد.

چاه هایی نیز که این لوله ها می بایست در درون آن ها قرار بگیرند، توسط فرایند حفاری که خود چندین نوع می باشد، تشکیل می شوند.

در زمانی که این چاه ها حفر می شوند، قطر آن ها می بایست از قطر خارجی غلاف ها به دلیل قرارگیری پوشش اطراف لوله ها بزرگ تر باشد.

این پوشش اطراف غلاف ها، gravel pack نام داشته که از دانه های کروی جامد شنی تشکیل شده که دارای قطری تقریبا 3 الی 20 میلی متر می باشند.

این ذرات شنی از عمق تقریبا 2 متری به بعد در اطراف لوله قرار می گیرند و در بالای غلاف در اطراف لوله ها ( به دلیل گیردار شدن آن ها به زمین) سیمان زنی انجام می شود.

ذرات شنی به چند دلیل در اطراف غلاف ها قرار می گیرند که عبارتند از:

الف: به منظور زهکشی بهتر آب در اطراف چاه، به دلیل دارا بودن حفرات بزرگ تر ذرات شنی گراول از خاک رس

ب: با گذر آب از داخل منافذ دانه های گراول، عمل تصفیه آب می تواند انجام شده و از ورود ذرات اضافی به داخل لوله جلوگیری می کند.

ج: پوشش اطراف غلاف، خود می تواند باعث نگهداری و عدم حرکت جانبی غلاف شده و از کمانش لوله در برابر بارهای فششاری محوری، جلوگیری نماید.

به طور کلی شکل ظاهری این غلاف ها می بایست به صورتی باشد که بهترین کارایی را در برابر نیروها و تنش های مخرب، حین نصب و کارکرد از خود نشان دهند که این خود یک نکته بسیار مهم و قابل توجه برای مهندسین طراح لوله های مورد استفاده در صنایع نفت و گاز و آب و فاضلاب می باشد.