مقاوم سازی با مکانیزم ریز کردن دانه ها:
مرزدانه ناحیه نامنظمی از شبکه است که ضخامتش فقط به اندازه چند قطر اتمی می باشد.
در حالت کلی جهات کریستالوگرافی با عبور از مرزدانه و از یک دانه به دانه دیگر به طور ناگهانی تغییر می کنند.
در نواحی مجاور در یک دانه سیستم های لغزش متفاوتی می توانند عمل نمایند که باعث چرخش های پیچیده در شبکه می گردد.
باعث تشکیل نوارهای تغییر شکل می گردد و از آن جایی که معمولا اغلب سیستم های لغزش نزدیک مرزدانه ها عمل می کنند.
لذا سختی در اطراف مرزدانه بیشتر از مرکز دانه می باشد و لذا با ریز شدن دانه ها و افزایش تعداد مرزدانه ها استحکام فولاد افزایش می یابد.
مقاوم سازی محصول بر قیمت ورق تأثیر خواهد داشت.
مقام سازی به روش تشکیل محلول جامد:
ورود اتم های حل شونده به صورت محلول جامد در شبکه اتمی آهن منجر به تولید فولاد می شود که نسبت به آهن خالص دارای استحکام بیشتری می باشد.
به طور کلی دو نوع محلول جامد وجود دارد: اگر اتم های حل شونده و اتم های حلال از نظر اندازه تقریبا یکسان باشند اتم های حل شونده به جای اتم های حلال قرار خواهند گرفت و به این حالت محلول جامد جانشینی گفته می شود.
اگر اتم های حل شونده نسبت به اتم های حلال خیلی کوچک باشند این اتم ها بین اتم های شبکه حلال قرار می گیرند.
به این نوع محلول جامد محلول جامد بین نشینی گفته می شود. کربن، نیتروژن و بر جزء عناصری هستند که با آهن تشکیل محلول جامد بین نشینی می دهند.
در مورد دلایل افزایش استحکام در اثر تشکیل محلول جامد اطلاعات کمی موجود می باشد. بررسی های مقدماتی نشان می دهد که این افزایش استحکام در فولاد مستقیما به اختلاف اندازه اتم های عناصر آلیاژی با اتم آهن و یا به تغییر پارامتر شبکه آهن در اثر اضافه کردن اتم های عناصر آلیاژی مربوط می شود.
البته بدیهی است که فاکتور اختلاف اندازه اتمی به تنهایی نمی تواند توجیه کننده مقاوم سازی به روش محلول جامد یاشد ولی مشاهده گردیده است.
که اگر ظرفیت شیمیایی بعضی عناصر نیز همراه با اعوجاج ناشی از تغییر ابعاد شبکه در نظر گرفته شود تایج حاصله به اطلاعات تجربی نزدیک تر خواهد شد.
مقاوم سازی به روش تشکیل فازهای مختلف:
در اغلب فولادها جزء کمی از افزایش استحکام ناشی از تشکیل محلول جامد می باشد و اکثر فولادهای تجارتی دارای ساختمان میکروسکوپی ناهمگن و مرکب از دو یا چد فاز متالورژیکی می باشند.
استحکام ایجاد شده توسط فاز دوم معمولا به استحکام ایجاد شده در زمینه توسط محلول جامد افزوده می شود.
حضور سمنتیت در فولاد به عنوان فاز دوم حداکثر افزایش استحکام ناشی از محلول جامد را تضمین می کند.
مقاوم سازی به روش رسوب سختی:
استحکام ایجاد شده در اثر پراکندگی ذرات ریز نامحلول فاز دوم در یک زمینه فلزی به رسوب سختی موسوم می باشد.
میزان استحکام ناشی از ذرات ثانویه به نحوه توزیع ذرات در زمینه تغییر فرم پذیر بستگی دارد.
علاوه بر شکل، پراکندگی فاز ثانویه را می توان با تعیین نمودن حجم جزئی، قطر متوسط ذرات و فاصله متوسط بین ذرات توضیح داد.
تمامی این عوامل با یکدیگر ارتباط دارند به طوری که یک عامل نمی تواند بدون تأثیر بر عوامل دیگر تغییر کند.
ذرات ریز رسوبات به طرق مختلف می توانند سد راه نابه جایی ها گردند. آن ها می توانند به صورت ذرات مستحکم غیر قابل نفوذ تشکیل شوند.
مرحله کنترل کیفیت از جمله مراحل مهم و تأثیرگذار بر روی همه پروژه های صنعتی و به ویژه ساخت ورق سیاه و جوشکاری ورق است.
تضمین کیفیت، بهترین روش برای جلوگیری از اشتباهات و یا وجود نقص در طول مراحل تولید یا ساخت ورق فولادی و سایر سازه ها است.
با توجه به اهمیت این موضوع، لازم است که استانداردهای لازم به دقت اجرا شود که ماحصل کار، یک محصول با درجه کیفیت بالا به دست آید.