تمامی چراغ ها در سیستم روشنایی اضطراری یک هدف دارند اما بسته به نوع عملکردشان و محل نصب به چند دسته تقسیم می شوند که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد:
چراغ برق اضطراری غیرفعال (چراغ هوشمند اضطراری)
در این سیستم روشنایی، تجهیزات برق اضطراری تنها هنگامی که برق قطع شود، روشن می شوند و به صورت هوشمند عمل می کنند. این محصولات برق را در خود نگه نمی دارند. به همین دلیل به آن ها غیرنگهدار نیز گفته می شود. در حالت عادی برای روشنایی مجموعه از این چراغ ها استفاده نمی شود. در این سیستم از نوع هوشمند این چراغ استفاده می شود.
برخی از چراغ های سیستم اضطراری دارای سیستم های هوشمند هستند. نوع اتوماتیک اضطراری پس از قطع برق به صورت خودکار روشن می شود و محوطه تاریک را روشن می کند. این چراغ ها معمولاً دارای منبع تغذیه باتری هستند که پیش از استفاده، این باتری باید شارژ شود. یک چراغ هوشمند اضطراری می تواند 8 الی 9 ساعت روشن بماند. برخی از انواع چراغ های هوشمند اضطراری از نوع تأمین مرکزی هستند.
چراغ روشنایی اضطراری فعال
این چراغ ها به صورت مداوم دارای برق هستند و در سیستم های روشنایی عادی نیز از آن ها استفاده می شود. تفاوت آن با نوع اول در این است که پس از قطع برق نیز هم چنان روشن می مانند. این چراغ ها در شرایط عادی از برق ساختمان استفاده می کنند و در شرایطی که برق قطع شود، از انرژی باتری جهت روشن ماندن استفاده می کنند.
چراغ برق اضطراری پایدار یا ایستا
این چراغ می تواند ترکیبی از دو نوع اول باشد. تکنولوژی ای چراغ ها اغلب ال ای دی است. این محصولات همانند نوع دوم در حالت عادی نیز روشن هستند و پس از قطع برق، تنها تعدادی از ال ای دی های آن خاموش می شود و باقی آن ها روشن می ماند.