ایمنی در برابر آتش، یکی از ویژگی های مهم در ساختمان های امروزی می باشد.
در استانداردها و آیین نامه های مربوط به ساختمان، الزاماتی برای برقراری سیستم اطفای حریق به منظور محافظت ساکنان در برابر خطر آتش سوزی قید شده است.
یکی از سیستم هایی که در ساختمان های امروزی به منظور بالا بردن وضعیت ایمنی آنها در برابر آتش سوزی استفاده می شود، شبکه بارنده خودکار می باشد.
در این مقاله قصد داریم که با این سیستم اطفای حریق بیشتر آشنا شویم.
تعریف شبکه بارنده خودکار:
شبکه بارنده خودکار یکی از اجزای ساده اما کلیدی در ساختمان های مسکونی و تجاری است که به منظور محافظت در برابر آتش استفاده می شود.
استفاده از شبکه بارنده خودکار از اواخر قرن نوزدهم در ساختمان ها رایج شد و به عنوان یک سیستم شامل آب تحت فشار شناخته می شود.
که قادر است آب تحت فشار را توسط شبکه ای از لوله ها در ساختمان توزیع نموده و به هنگام آتش سوزی، با پاشش آب منجر به اطفای حریق شود.
اجرای شبکه بارنده:
شبکه خودکار بارنده در سقف ها یا دیواره های جانبی نصب شده و شامل سه بخش زیر می باشد:
مهم ترین بخش این شبکه، سر آب پاش آن می باشد که به هنگام آتش سوزی به طور خودکار آب را تخلیه می کند و موجب خاموش شدن آتش می شود.
این آب پاش ها دارای مکانیسم ماشه ای هستند. در نوک آنها یک محفظه کوچک شیشه ای حاوی مایع منبسط شونده بر پایه گلیسیرین وجود دارد.
زمانی که بر اثر آتش، دمای محیط افزایش پیدا می کند و به نقطه بحرانی می رسد؛ مایع تا جایی منبسط می شود که بر اثر افزایش حجم ناشی از این انبساط، محفظه شیشه ای منهدم شده و بر اثر شکستن آن، آب تحت فشار از سر آب پاش خارج می شود.
بخش نهایی آب پاش که آب را نگه میدارد از یک آلیاژ ساخته شده که در دمای نسبتاً پایین ذوب می شود و به این ترتیب نسبت به افزایش حرارت محیط حساس است.
جنس آلیاژ به کار رفته در این قسمت از آب پاش، ترکیبی از بیسموت، سرب، قلع و کادمیوم می باشد.
سر آب پاش:
این عضو از شبکه بارنده خودکار، بیرونی ترین عضو شبکه است که پس از جایگذاری و نصب در قسمت داخلی سقف ساختمان ها قابل مشاهده است.
در بعضی از ساختمان ها این آب پاش ها با کلاهک های رزینی پوشانده می شوند تا از زیبایی بیشتری برخوردار شوند. هر شبکه خودکار بارنده دارای تعدادی سر آب پاش است که هر یک به طور مستقل و در صورت وجود آتش در نزدیکی آن فعال خواهد شد و عمدتاً در سقف یا دیوار جانبی نصب می شوند.
برای شبکه بارنده خودکار بر روی سقف از آب پاش های آویز مورد استفاده قرار می گیرد ولی برای نصب بر روی دیوار از آب پاش های ایستاده استفاده می شود.
آب پاش های ایستاده یا آویز تمام آب را مستقیماً پایین می کشند و مناسب اتاق هایی با سقف بلند هستند.
آب پاش های دیواری جانبی معمولاً پوشش آب بیشتری نسبت به مدل های سقفی خود دارند و به نقطه بلندی از دیوار متصل می شوند.
نکته قابل توجه درباره سر آب پاش در این است که عملکرد آن به درجه حرارت حساس است و به محض تشخیص بالا رفتن حرارت محیط اطراف دهانه آن باز شده و موجب پاشش آب با فشار زیاد بر روی آتش می شود.
در نتیجه این شبکه به طور همزمان می تواند هم نقش سیستم تشخیص آتش و هم سیستم مهار آتش را ایفا کند.
کاربردهای شبکه بارنده خودکار:
در حال حاضر، کاربرد شبکه بارنده خودکار در ساختمان های مسکونی و تجاری رایج است؛ ولی از این شبکه در موارد زیر استفاده می شود:
انبارها و لانه های استقرار موشک های هوایی که ممکن است بر اثر بالا رفتن درجه حرارت موتورها، احتمال آتش سوزی بالا باشد.
موزه هایی که بروز کوچک ترین آتش سوزی موجب خسارات جبران ناپذیری به آنها شود.
بیمارستان ها که محل های پر رفت و آمدی بوده و مسئولیت حفظ جان افراد را بر عهده دارند.
پارکینگ ها که محل تردد وسایل نقلیه با سوخت های قابل اشتعال بوده و احتمال بروز آتش سوزی در آنها وجود دارد.
همچنین باید کاربرد شبکه بارنده خودکار را در مدارس اجباری اعلام نمود. چون مدارس از جمله فضاهایی هستند.
که در برخی ایام سال بدون استفاده باقی می مانند و احتمال هر نوع پوسیدگی اتصالات برق بر اثر عدم رسیدگی و سرکشی وجود دارد.
این پوسیدگی ها ممکن است در طول دوره استفاده از مدارس و یا بر اثر بی دقتی کودکان، منجر به آتش سوزی های فاجعه بار شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
