به منظور کنترل بهتر رطوبت سالن پرورش، یک رطوبت سنج نیز در بالای سر جوجه ها قرار داده شودبرای تامین رطوبت در هفته اول پرورش می توان به دستگاه های رطوبت ساز استفاده کرد. ساده ترین راه تامین رطوبت آب پاشی کف و دیوارها می باشد.در مورد آب پاشی چون این کار به صورت دستی انجام می گیرد باید کارگران ساختمان دائما مراقب باشند و در هر زمان که نیاز بود آب پاشی را انجام دهند.
همچنین می توان یک کانال پلاستیکی را به صورت نشان داده شده در تصویر بعدی در طول سالن کشید و آن قسمت از کانال که بر روی زمین قرار می گیرد و به ارتفاع 10 سانتی متر از آب پر کرد. هوای گرم از روی آب پذشته و مرطوب شده و در اختیار جوجه ها قرار می گیرد. از این روش معمولاً در استان های کویری دارای هوای خشک مانند یزد، و کرمان استفاده می گردد.
در طول کانال پلاستیکی سوراخ خایی ایجاد شده ات که هوا را به طور یکسان در سالن توزیع می کند و بدین وسیله مانع از تجمع جوجه ها در قسمت هایی از سالن می شود. اگر چنین امکاناتی در دسترس نباشد می توان ظرف های در باز بزرگ آب را در جلوی هیترها قرار داد تا رطوبت سالن را قابل قبول نماید. همچنان که جوجه ها رشد می کنند میزان رطوبت نسبی باید کاهش یابد.
باید توجه داشت که بالا بودن رطوبت زمینه ساز پیدایش برخی از بیمازی های انگلی از جمله کوکسیدیوز می گردد. با افزایش وزن جوجه ها، سطح رطوبت نسبی سالن می تواند توسط سیستم تهویه و سیستم گرمایش کنترل شود.برای انجام این کار ( کنترل رطوبت در فصل سرما) به سه نکته باید توجه کرد.
هوای تازه برای انتقال رطوبت اضافه از درون سالن به بیرون آن لازم است گرما برای افزایش دما و حفظ رطوبت با توجه به جریان هوای سرد ورودی به کار رفته و جریان هوا به خروج رطوبت از بستر و به تخلیه آن از سالن پرورش کمک می کند. هر برنامه کنترل رطوبت دست کم باید شامل این سه بخش باشد.برای مثال اگر جریان هوای سرد را بدون افزودن گرما وارد بستر کنید میزان بسیار اندکی از رطوبت از بستر خارج می شودبا این وجود اگر هوای تازه و گرما بدون حرکت و جریان داشتن وارد شود، باز هم بستر خشک نخواهد شدو البته اگر گرما به صورت چرخشی وارد شودولی ورود خروج هوا (تبادل هوایی) را نداشته باشیم باز هم بستر سالن خشک نخواهد شد. این کار مثل خشک کردن لباس است.
مثلا لباس های خیس را درون خشک کن بگذارید، گرما را به آن افزوده و دستگاه را به چرخش درآرید ولی بدون هوای تازه، رطوبت از خشک کن خارج نشده و در نهایت لباس ها مرطوب باقی می مانند، اگر چنانچه گرما و هوای تازه وارد دستگاه شود ولی چرخش انجام نشود باز هم لباس ها کاملا خشک نخواهند شد. و در آخر اگر هوای تازه وارد خشک کن در حال گردش شود ولی از گرما خبری نباشد، زمان بیشتری برای خشک کردن لباس ها لازم است. در نهایت به این نتیجه می رسیم که به منظور حذف سریعتر رطوبت از لباس یا بستر به تبادل هوایی، گرما و جریان هوا نیاز داریم.
سیستم کنترل رطوبت در مرغداری شامل فن های تایمر دار برای خروج هوا، دستگاه مادر مصنوعی/ مشعل گرمایی جهت تامین ذخیره گرمایی مناسب می باشد. واز همه مهم تر دریچه هایی (اینلت) است که برای جایگزینی هوا، گرما و خشکی به کار می روند بدین ترتیب هوای سرد وارد شده روی بستر به جریان می افتد. اگر چه میزان تأثیر این سیستم در حذف هوای مرطوب از بستر به فضای سالن بستگی دارد. زیرا هوا تنها از طریق دریچه ها وارد سالن شده و قبل از حرکت به سمت بستر می تواند شرایط مناسبتری را به وجود بیاورد.
البته هوای سرد مرطوب از طریق شکاف های موجود در دیوارهای جانبی، شاتر فن ها در های ورودی سیستم تونلی و غیره هم وارد شده و سریعا به سمت کف رفته و باعث سرد شدن پرنده و حذف کمتر رطوبت بستر می شود. در نتیجه هر چه میزان هوای ورودی از طریق شکاف ها بیشتر باشد. کنترل رطوبت بستر سخت تر می شود.
برای مثال وقتی هواکش حداقل سه تا 36 " در یک سالن با درزهای بسیار وجود داشته باشد، بیش از 50درصد هوای تازه از طریق شکاف ها وارد می شود و نه از طریق اینلت های دیوارهای جانبی(شکل 1) یعنی فقط نصف هوای تازه ورودی به کنترل رطوبت بستر کمک می کند. متقابلا، سالنها با شکا ف های پوشیده شده (فشار استاتیک بیش از 0.20") 80 درصد هوای تازه، توسط سیستم اینلت سالن پیش از جریان آن بر روی سر پرنده بخوبی تهویه می گردد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
