عده ای از زنبورهای منطقه(چرا کننده)مقداری اب را در چینه دان(عسلدان)خود به کندوحمل کرده و ذخیره می کنند. مصرف اب عمدتا برای رقیق کردن عسل به عنوان غذای لاروها، خنک و مرطوب کردن داخل کندو و تا حدودی برای مصرف خود زنبورها برای تعادل فیزیولوژیکی بدن انها می باشد.
مصرف اب در اوایل بهار بیشتر برای رقیق کردن عسل می باشد، زیرا پس از ان شهد به اندازه کافی به کندو اورده می شود و نیاز خود زنبورها به اب از این راه تامین می شود.ضمنا مصرف اب در تابستان و هوای گرم بیشتر برای خنک کردن داخل کندو می باشد.زنبورها اب را در چینه دان خود به کندو حمل کرده و از سطح شان بالا رفته و با رقص مخصوص منبع اب را به دیگر زنبورها اطلاع می دهند.زنبورها اب چینه دان خود را به دیگر زنبورها ی اطراف خود داده و برای عزیمت مجئئ به مزرعه اماده می شوند.
زنبورهای داخل کندو از سنین مختلف به طور مستقیم و غیر مستقیم در ارتباط با کنترل حرارت داخل کندو قرار دارند.درجه حرارت منطقه پرورش نوزادان به طور شگفت اوری در تمام سال و در تمام مدت شبانه روز ثابت بوده و حدود 35-34 درجه سانتیگراد می باشد.
برای کاهش درجه حرارت داخل کندو، زنبورهای اورنده اب مقداری از اب را در نقاط مختلف کندو به صورت قطراتی پراکنده می کنند و عده ای دیگر در یک طرف مدخل سوراخ پرواز به طوی قرار می گیرند که سرشان به طرف بیرون باشد و عده ای نیز طوری قرار می گیرند که سرشان به طرف داخل باشد.سپس با بال زدن شدید موجب به جریان افتادنهوای داخل کندو می شوند.به طوری که هوای تمیز از بک طرف داخل شده و هوای گرم از طرف دیگر خارج می شود.این عمل تقریبا شبیه مکانیزم عمل کولر جهت کاهش درجه حرارت کندو می باشد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
