پمپ هاى سمپاش

پمپ پیستونی در بین تمام پمپ ها بیشترین قابلیت تغییر (Versatile) را دارد. این پمپ به گونه ای طراحی شده است که قادر به حمل و نقل تمامی فرمولاسیون های قابل اسپری بوده و فشار را تا بیشتر 58kg.cm-2 افزایش می دهند. پمپ های پیستونی، پمپ های فشاری هستند که در هر یک دور چرخش پیستون، حجم دقیقی از سم منتقل می شود.

روش کار آنها از این قرار است که با پائین آمدن پیستون یک شیر باز می شود و مایع به داخل کشیده می شود و زمانی که پیستون به طرف بالا حرکت می کند، شیر اول بسته شده و شیر دوم باز و مایع به خارج هدایت می شود.

یک پمپ پیستونی دارای دو پیستون است که منطبق باهم کار می کنند. همراه پمپ های پیستونی در دستگاه سمپاش بایستی مخزن هوای تحت فشار نیز تعبیه شود تا محلول سم جریان ثابتی داشته باشد. نیروی پمپ های پیستونی از طریق موتور یا چرخ سمپاش تأمین می شود. زمانی که آنها را به چرخ های متصل و روی زمین می کشند، میزان سم خروجی در ارتباط با سرعت سمپاش خودبه خود تنظیم می گردد.

تغییر در سرعت حرکت در نتیجه بالا و پائین رفتن از تپه ها، عبور از روی خاک های با درجه سفتی متفاوت یا هر عاملی که راننده را در ثابت نگهداشتن سرعت دچار اشکال می کند، پیش می آید. پمپ های پیستونی گرانقیمت هستند و به جز مواقعی که اندازه گیری میزان دقیق سمپاشی در ارتباط با سرعت سمپاش هدف باشد، نیازی به استفاده از این پمپ ها نیست.

انتخاب پمپ ها باید براساس حجم موردنیاز سمپاشی، به هم زنی، مقدار برگشت در حین عبور و جریان میزان تلف شدن سم صورت گیرد. پمپ هاى موجود در سمپاش ها به ترتیب از بیشترین تا کمترین حجم خروجى پمپ عبارتند از سانتریفوژی، توربینی، دوار و پمپ هاى پیستونى.