18 واقعیت جذاب درباره ی تایر موتور سیکلت

چقدر درباره ی تولید تایر موتور سیکلت می دانید؟ احتمالا تصور کنید که تایر، بخش ساده ای از وسیله نقلیه است و باید به طور منظم تعویض شود، درست است؛ ولی چیزهای جالب و زیادی راجع به تولید تایر وجود دارد که بسیاری از مردم آن ها را نمی دانند.

1- اولین خودروهایی که ساخته شدند، از «چرخ های کالسکه ای» استفاده می کردند. لاستیک چنین چرخ هایی به معنای واقعی کلمه، به آن ها پیچ می شدند. فقط تصور کنید که اگر امروز تولیدکننده های امروز چنین چیزی می ساختند، تعویض لاستیک چقدر می توانست سخت باشد.

2- تایرهای جدید کاملا سیاه هستند. امروز، راننده ها می توانند با رینگ «بازی» کنند و رنگ آن ها را بین طلایی یا نقره ای انتخاب کنند. تایرهایی که برای اولین بار تولید شدند سفید بودند. سازنده ها اکسید روی را به لاستیک اضافه کردند تا محکم تر و بهتر شود. ولی این ماده، تأثیر عجیبی داشت و باعث شد تا رنگ تایرها سفیدِ روشن شود.

3- در دومین دهه ی قرن بیست و یکم، سازندگان تایر طراحان مهندسان شان را مجبور کردند تا راهی پیدا کنند که دوام لاستیک در برابر سایش افزایش پیدا کند. محققان راهی برای این کار پیدا کردند. آن ها به لاستیک کربنِ سیاه اضافه کردند؛ یکی از محصولات جانبی صنعت نفت که تبدیل به ابزاری برای صرفه جویی شده بود. این ماده واقعا دوام تایرها را افزایش داد، ولی رنگ شان را سیاه کرد.

4- آیا می دانید که اولین بار، چه کسی کربنِ سیاه را وارد کسب و کارش کرد؟ شرکت Binney & Smith که به خاطر مدادشعی های Crayola مشهور است، برای اولین بار کربن سیاه را به شرکت Goodrich فروخته است. ادامه ی ماجرا (این که تایرهای سفید چگونه سفید شدند) را از قبل می دانید.

5- احتمالا درباره ی شرکت «تایر و لاستیک Vogue» شنیده باشید؛ شرکتی که بیش از صد سال تایر تولید می کرد. تایر Vogue که یکی از تایرهای برتر و اعیانی به حساب میاید، یکی از محصولات شرکت تایر و لاستیک Vogue است. جالب است بدانید که تایرهای سفید اولیه، تقریبا تصادفی اختراع شدند. کربن سیاهی که روی عاج بود، به همراه رویِ سفیدی که کناره های لاستیک را می ساخت ترکیب و باعث شد تا تایرهای دورسفید در سال 1914 اختراع شوند.

6- در اصل، دیواره های هر دو طرفِ تایرهای دورسفید به رنگِ سفید بود. در آن زمان، خودروهایی با سپرِ باز طراحی شدند. به همین دلیل زمانی که خودروها در خیابان حرکت می کردند، مردم می توانستند هر دو طرف لاستیک را ببینند.

7- تایرهایی که حروف سفید دارند، با همان طراحی (یا بهتر بگوییم، سبک و سیاق) تایرهای دورسفید تولید می شوند. تایرهای بعدی، لایه ای سیاه داشتند که روی لاستیک سفید را می پوشاند. برای این که سفیدیِ دور تایرها معلوم شود، این لایه از روی حروف خراشیده شد.

8- شرکت Goodyear که در بازار جهانی به عنوان یک سازنده ی تایر مشهور است، به آزمایش کردن علاقه دارد. به همین دلیل هم در 1961، روی تایرهایی آزمایش انجام می داد که از خودشان نور ساطع کنند. این اختراع، در آن زمان طرفدار زیادی پیدا نکرد و هیچ کس نمی توانست پیش بینی کند که همه گیر شود. تایرها از داخل، با چراغ های شیشه ای روشن می شد و نوری نرم و زیبا داشت. همان طور که متوجه شدید، این تایرها از آن زمان بازار را ترک نکردند.

9- بعضی از راننده ها تایرهای ران فلت (تایرهایی که در زمان پنچر بودن هم حرکت می کنند) را دوست دارند. چرا که این تایرها، اجازه می دهند خودرو بدون باد لاستیک حرکت کند و به تعمیرگاه برسد. این تایرها معایب خودشان را دارند؛ چرا که دیواره های زخیم تری دارند. ولی با این حال، شرکت ب ام و تمام خودروهایش را با این تایرها عرضه می کند.

10- تعداد تایرهایی که سالانه دور انداخته می شود، به سیصد میلیون عدد می رسد. راه های مختلفی برای بازیافت تایر وجود دارد. بعضی از شرکت های بازیافت، لاستیک را آب می کنند و برای آسفالت استفاده اش می کنند. بعضی از این شرکت ها آن را خرد می کنند و حتی ممکن است استفاده شان کنند تا تایرهای جدیدی بسازند. اگر یک جفت تایر قدیمی داشته باشید، می توانید با رنگ روشن نقاشی شان کنید و برای تزیین باغچه تان از آن ها استفاده کنید.

11- خودروهای مدرن با تایر زاپاس فروخته نمی شوند. سازنده های خودرو می خواهند وزن را کاهش دهند و خودروهای جدید را با یک پک پنچرگیری و مخزنی از هوای فشرده عرضه کنند.

12- همه ی مردم مینی کوپر را دوست دارند؛ یک خودروی زیبا و شیک. انواع کلاسیک این خودرو، با تایری عرضه می شدند که 165 میلی متر عرض داشت. نوع جدید این خودرو هم تایری دارد که 225 میلی متر عرضش است و رینگی 18 اینچی دارد.

13- برای نرخ سرعت عجیبی که به مایل بیان می شود، توضیحی ساده وجود دارد. موضوع این است که نرخ سرعت، در اصل به کیلومتر بر ساعت بیان می شده است. زمانی که این اعداد به مایل برگردانده می شوند، دیگر رند نخواهند بود. به عنوان مثال 99 مایل بر ساعت را در نظر بگیرید.

14- شاتل های فضایی هم چرخ و تایر دارند. این ماشین ها معمولا 18 چرخ دارند که مشخصات شان با هم تفاوت زیادی دارد. به همین دلیل، چرخ شاتل فضایی می تواند در سرعت 260 مایل بر ساعت (418 کیلومتر بر ساعت)، 140 هزار پوند (63 هزار کیلوگرم) را تحمل کند.

15- شرکت میشلن هم به آزمایش کردن و بهبود دادن محصولاتش علاقه دارد. این شرکت در حال حاضر روی محصولی کار می کند که tweel نام دارد؛ یک چرخ که با تایرش یکپارچه شده است و هوا هم ندارد. احتمالا تایر جدید می تواند تایری بدون پنچری باشد. همچنین، ممکن است نیاز به تایرهایی که عاج شان قابل تعویض باشد را برطرف کند.

16- لیست شرکت های مشهوری که تایر تولید می کنند، بسیار طولانی است. این لیست شامل شرکت هایی مثل Michelin، Goodyear، Nokian، Intercontinental، Pirelli و غیره می شود. سازنده های تایر زیادی در دنیا وجود دارد، ولی هیچ کدام از آن هایی که در بالا ازشان نام بردیم، در تعداد تولید به شرکتی که در دانمارک وجود دارد نمی رسند؛ شرکتی که از وطن هانس کریستین اندرسن سربرآورده است.

احتمالا شگفت زده شوید که بدانید این شرکت همان لگو است. بله؛ دقیقا همان شرکتی که برای کودکان لگو می سازد. این شرکت در 1932 تأسیس شد و سی سال بعد، برای ست های خانه سازی اش تایر تولید کرد. در سال 2011، این شرکت 318 میلیون تایر تولید کرده بود. می توانید تصور کنید؟

17- تایرها دو نوع نرخ سرعت دارند که با Z و Y نمایش داده می شوند. اولین نرخی که معرفی شد، نرخ سرعت Z بود که حدود 149 مایل بر ساعت (225 کیلومتر بر ساعت) را می پوشاند. بعدها، تکنولوژی باعث شد تا سازندگان دوباره به حروف الفبا نگاه کنند و برای تایرهایی با کارایی بیشتر، نرخ جدیدی معرفی کنند. به این صورت بود که نرخ Y معرفی شد.

18- بزرگ ترین تایر کره ی زمین در «آلن پارکِ» (Allen Park) میشیگان (ایالات متحده) قرار دارد. این تایر، برجی 12 تُنی است که 800 فوت (243 متر) ارتفاع دارد. این تایر در ابتدا قرار بود که به عنوان یک چرخ و فلک، در اکسپوی سال 1965 رونمایی شود. ولی بعدها به آلن پارک برده شد. اگر روزی در میشیگان بودید، دیدنش را از دست ندهید؛ ارزشش را دارد.