نکات کلیدی درباره آلیاژ ورشو

آلیاژها ترکیباتی از فلزات هستند که در صنایع مختلف از قبیل صنایع مفتولی، صنایع دستی، هواپیماسازی، ساختمان سازی، ریل راه آهن و … استفاده می شوند.

این آلیاژها با دارا بودن نسبت های متفاوتی از آهن، مس، سرب، روی خواص ویژه ای از قبیل مقاومت بالا و انعطاف پذیری از خود نشان می دهند.

گاهی اوقات برای سهولت کار با این آلیاژ به آنها نام تجاری داده می شود. به عنوان مثال چدن یک نوع آلیاژ بر پایه آهن است. در این مقاله قصد داریم با یکی از انواع خاص آلیاژ که به نام آلیاژ ورشو معروف است آشنا شویم.

آلیاژ ورشو چیست ؟
آلیاژ ورشو نوعی آلیاژ بر پایه مس است که حدود 65 درصد مس و 18 درصد نیکل و 17 درصد روی در ساخت آن استفاده می شود.

در برخی موارد مقادیر ناچیزی سرب، قلع و منگنز به اندازه 1 الی 2 درصد به آلیاژ ورشو اضافه می شود تا به هنگام کار با آن، خواص بهتری از خود نشان دهد.

با وجودی که آلیاژ ورشو در منابع مختلف تحت عنوان نیکل نقره ای نیز شناخته می شود؛ اما در ترکیب آن هیچ نقره ای استفاده نشده و این نام صرفاً به علت جلای نقره ای حاصل از آلیاژ ورشو می باشد.

آلیاژ ورشو برای اولین بار 2000 سال پیش توسط چینی ها از ذوب کردن سنگ معدن مس - نیکل ساخته شد که تحت عنوان پکتونگ به معنای مس سفید از آن یاد شده است.

در اواخر دهه 1600 میلادی به دلیل رنگ مایل به قرمز سنگ معدن، مس نیکل یا مس کاذب نامیده شد اما شکل پذیری و انعطاف پذیری مس خالص را نداشت.

پس از آن، با اضافه کردن سنگ معدن روی، خواص این محصول بهبود یافت و توسط هندی ها به اروپا وارد شد.

در اروپا تا سال 1914 این محصول مرکب از سه فلز مس، نیکل و روی به عنوان نقره آلمانی شناخته می شد.

تا اینکه پس از تأسیس کارخانه آبکاری در بیرمنگام انگلیس، نقره آلمانی به عنوان پایه ای برای آبکاری نقره بسیار مناسب تشخیص داده شد.

خواص ورشو:
آلیاژ ورشو بسیاری از خواص مشابه برنج و برنز را دارد که به میزان نیکل موجود در آن رنگ آلیاژ ورشو تغییر می کند.

به این صورت که هر چه محتوای نیکل بیشتر باشد، رنگ به سفید نقره ای نزدیکتر است و با کمتر شدن محتوای نیکل رنگ آن به سمت زرد نزدیک شده و رنگی شبیه آلیاژ برنج از خود نشان می دهد.

به عبارت دیگر، وجود مقادیر بیشتر نیکل باعث می شود آلیاژ ورشو بیشتر شبیه نقره باشد و مقادیر بالاتر مس باعث شده آلیاژ ورشو شکل پذیرتر شود و در برابر خوردگی مقاومت بیشتری داشته باشد.

از سوی دیگر وجود مقادیر بیشتر روی باعث می شود که سختی و مقاومت آلیاژ ورشو در برابر خوردگی بهبود یافته و نقطه ذوب آن کاهش یابد، اما شکل پذیری آلیاژ ورشو را کاهش می دهد.

آلیاژ ورشو تحت فرایندهای ریخته گری، نورد، کشش، اکسترود و ماشین کاری ساخته شده و در صورت قرار گرفتن در معرض اکسیژن، یک لایه اکسید محافظ بر روی آلیاژ ایجاد می گردد.

آلیاژ ورشو نوعی فلز سخت محسوب می شود که با وجود غیرمغناطیسی بودن ولی بسیار سخت می باشد و در برابر سایش مقاوم است.

علاوه بر آن، هدایت گرمایی و الکتریکی مناسبی داشته و در برابر خوردگی محیط بسیار مقاوم می باشد.

همچنین از خاصیت شکل پذیری خوبی برخوردار بوده و بسته به میزان سرب موجود در آن برای لحیم کاری و جوشکاری مناسب است.