دال ها از نظر محل قرارگیری به سه دسته دال های آویخته، روی زمین و بتن مسلح طبقه بندی می شوند.
وظیفه دال های روی زمین انتقال بارهای متمرکز به زمین است که با این کار سطحی برای کار کردن به وجود می آورد و از سطح زمین نیز محافظت می کند.
دال های بتن مسلح نیز ضخامت ثابتی دارند و بر روی انواع تیرها می توانند تکیه کنند. اما دال آویخته انواع مختلفی دارد که در ادامه با آن ها آشنا می شوید.
دال یک طرفه:
اگر دال تنها بر روی دو لبه مقابل تکیه زده باشد، از نوع یک طرفه می باشد و بار وارده بر دال در امتداد عمودی تیرها حمل می شود.
همچنین دالی که بر 4 لبه تکیه داشته و نسبت طول به عرض آن بزرگ تر از 2 باشد نیز به عنوان دال یک طرفه شناخته می شود که در این مدل میزان زیادی از بارها در امتداد دهانه کوچک تر حمل خواهد شد.
از این مدل در بسیاری از ساختمان ها استفاده می گردد.
دال دو طرفه:
اگر دال ها از هر 4 طرف بر تیرها سوار شوند، دال دوطرفه ایجاد می شود که کل بار به صورت میانگین در تیرها حمل می شود.
همچنین اگر نسبت طول به عرض چشمه دال بیشتر از 2 باشد نیز دال رفتار دو طرفه پیدا می کند که انتقال بار به خوبی انجام می شود و رفتار خمشی خوبی از خود نشان می دهد.
دال تخت:
دالی که به صورت مستقیم بر روی ستون ها سوار شود و از تیرها کمک نگیرد دال تخت نامیده می شود. معمولاً این مدل را برای بارهای خیلی سنگین انتخاب نمی کنند.
در مدل دیگری از دال های تخت، برای اتصال دال به ستون، از سرستون و یا کتیبه و یا هردوی آن ها استفاده می شود که به دال تخت قارچی مشهور هستند.
دال مجوف:
در این مدل نیز همانند دال تخت دال بر ستون ها سوار می شود، اما برای کاهش اثر وزن از قالب های جعبه ای شکل در قسمت زیر دال ایجاد می گردد.
معمولاً برش هایی در اطراف ستون برای بالا بردن مقاومت اعمال می شود که توپر می باشند.