آزمایش درزجوش:
اتصال جوش لب به لب برای هر حالت جوشکاری (تخت، عمودی و سقفی) که الکترود برای جوشکاری در آن حالت توصیه شده انجام می شود.
این مجموعه آزمایش با جوش دادن دو قطعه ورق به ضخامت 15 تا 20 میلی متر و پهنای حداقل 100 میلی متر تهیه می شود.
طول ورق ها بایستی به قدری باشد که بتوان نمونه های لازم را از آن در آورد. لبه ورق ها با زاویه 30 درجه پخ زده می شوند به طوری که اتصال با زاویه 60 درجه و با فاصله ریشه 2 تا 3 میلی متر را تشکیل دهند.
جوشکاری اتصال لب به لب به روش عادی صورت گرفته و بین دو لایه مجموعه در هوای آرام رها شده تا به درجه حرارت 250 درجه سانتی گراد خنک شود.
این مجموعه احتیاج به هیچ گونه عملیات حرارتی ندارد ولی توصیه می شود که برای عیب یابی تحت عمل رادیوگرافی قرار گیرد.
سرانجام از هر مجموعه یک نمونه کششی، دو نمونه خمشی و سه نمونه ضربه بریده و آماده شود.
آزمایش کشش:
نمونه آزمایش کشش درزجوش مطابق شکل زیر فرم داده می شود. سطوح بالا و پایین جوش با سوهانکاری، سنگ زدن یا صفحه تراشی هم سطح پلیت می گردند. حد نهایی مقاومت کششی نمونه نبایستی کمتر از مقاومت لازم باشد.
آزمایش خمش:
عرض نمونه های خمشی 30 میلی متر می باشد. سطح دو طرف جوش بایستی با سوهان، سنگ سنباده یا ماشین هم سطح پلیت اصلی شده و گوشه های تیز گرد شوند.
نمونه ها با غلتکی که قطر آن سه برابر ضخامت نمونه است تا 120 درجه خم می شوند. در یکی از نمونه های هر مجموعه بایستی رویه جوش تحت کشش و دیگری ریشه جوش تحت کشش قرار گیرد.
نمونه وقتی از آزمایش قبول می شود که در تکمیل خمش هیچگونه ترک یا عیب غیر مجازی در سطح خارجی نمونه پدیدار نگردد.
آزمایش ضربه:
از هر مجموعه سه نمونه آزمایش ضربه با شیار V تراشیده می شود. نمونه ها مطابق شکل با همان اندازه های نمونه های ضربه ای جوش خالص تهیه می گردند.
نمونه های آزمایش ضربه از وسط ضخامت پلیت با شیاری عمود بر سطح پلیت گرفته می شوند. مقدار میانگین نتایج ضربه ای به دست آمده بایستی همانند نمونه های ضربه ای جوش خالص پاسخگوی خواسته های استاندارد باشد.
آزمایش ضربه جوش:
معرفی صفر تا صد مراحل جوشکاری لوله فولادی جوشکاری یکی از روش های متداول اتصال دایم قطعات فلزی و بعضا غیر فلزی بوده که از زمان های دور به صورت گسترده ای به کار گرفته شده است.
این تکنولوژی در حال حاضر در بسیاری از شاخه های صنعت از جمله صنایع نفت، گاز، ...