همانطور که میدانید قوطی پروفیل از ورق فولادی درست می شود و بی شک اولین و مهم ترین عامل در تشخیص کیفیت قوطی پروفیل، نوع ورقی است که در ساخت آن استفاده می شود.
کارخانه های تولید کننده این مقطع از ورق فولاد مبارکه، اکسین اهواز و فولاد کیلان استفاده می کنند.
عامل دوم دقت جوشکاری:
شرط دیگر برای تشخیص با کیفیت بودن قوطی پروفیل بررسی درزهای آن است.
در ابتدا به ورق شکل می دهند و آن را به شکل قوطی در می آورند سپس درزهای آن را به هم جوش می دهند. این جوش باید کاملا یکدست باشد و هیچ درزی در قوطی وجود نداشته باشد.
عامل سوم فرم دهی:
نحوه فرم دهی قوطی پروفیل در کیفیت نهایی آن موثر است. فرم دهی با استفاده از غلطک های خاصی در کارخانه انجام می شود.
غلطک ها باید به درستی عمل کنند تا محصول نهائی گوشه های صاف و صیقلی داشته باشد.
عامل چهارم کیفیت برشکاری:
مورد آخری که باید بررسی شود کیفیت و ظرافت برشکاری است. قوطی پروفیل ها در طول 6 متر برش داده می شود.
در هنگام برشکاری ممکن است پلیسه هایی در محل برش به وجود بیاید که باید کارخانه آنها را از روی محصول بردارد.
چهار عاملی که گفتیم در کیفیت قوطی پروفیل به طور مستقیم بر قیمت نهایی آن تأثیرگزار هستند.
اما عوامل مختلف دیگری همچون متراژ مورد نیاز، نوع فرآیند ساخت (نورد گرم باشد یا سرد)، نوع سطح مقطع پروفیل در قیمت گذاری نهایی موثر است.
تفاوت های کلیدی میان پروفیل و قوطی:
به طور کلی در صنعت، پروفیل ها به دو دسته باز و بسته تقسیم بندی می شود. پروفیل های باز شامل انواع تیرآهن، نبشی، ناودانی و میلگرد می باشد.
به همین ترتیب لوله ها و تمامی پروفیل های بسته را در صنعت به نام قوطی می شناسند.
این محصولات به طور کلی به روش خم و برش و سپس جوشکاری تولید و روانه بازار می شوند.
از همین رو دارای مشخصات فنی و مکانیکی یکسانی نبوده و با توجه به ضخامت ورق فولادی مورد استفاده در ساخت و مشخصات مکانیکی ورق متغیر می باشد.