قلاب کارابین حلقه ای فلزی است که قسمتی از آن باز می شود.کارابین در بسیاری از فعالیت ها که در آن نیاز به کاربرد طناب هست بکار می رود.در کوهنوردی، باغبانی، غارنوردی، قایقرانی، بالون، ساخت و ساز، کار با طناب صنعتی، تمیز کردن پنجره، و آکروباتیک از کارابین استفاده می شود.واژه «کارابین» از واژه آلمانی Karabinerhaken گرفته شده است.
کارابین های ورزشی معمولاً از آلیاژهای سبک آلومینیوم ساخته می شود. کارابین های صنعتی بیشتر فولادی است.کارابین در دو شکل عمومی D و گلابی و به صورت های ساده و پیچ دار ساخته می شود که هر کدام دارای کاربرد خاصی است. مقاومت کارابین (میزان وزنی که می تواند تحمل کند) بر روی بدنی آن نوشته شده است.
ویژه گی های قلاب کارابین
عمدتاً از فولاد و آلومینیوم ساخته می شوند. آنهایی که در ورزش استفاده می شوند وزن کمتری نسبت به قلاب هایی دارند که در صنعت مورد استفاده قرار می گیرند. بر روی یکسری از کارابین ها عبارت برای صعود مناسب نیست درج شده است که کوهنوردان باید در هنگام خرید به آن توجه کنند.
در حالی که از دیدگاه اتیولوژیکی، هر پیوند اتصال فلزی با یک قلاب از نظر فنی کارابین است ولی استانداردهای بین المللی قلابی را قلاب کارابین می نامند که توانایی تحمل حداقل 20 کیلونیوتن بر متر داشته باشد.کارابین هایی که برای راه اندازی بالن مورد استفاده قرار میگرند باید حداقل توانایی تحمل حداقل 2.5 تن بار را داشته باشند.کارابین از اجزای زیر تشکیل شده است: