طناب ایمنی در میان تجهیزات نجات و ایمنی یکی از پر کاربردترین و مهم ترین تجهیزات می باشد. که در موارد زیادی از جمله امداد و نجات، کار در ارتفاع، صعود و فرود های سریع تکآوران، ساختمان سازی و … استفاده می گردد. از جمله مواردی که در آن طناب ایمنی استفاده می شود، توسط آتش نشان ها می باشد که در موارد امداد و نجات با خود حمل می کنند. یکی دیگر از وسایل مورد نیاز کلاه امداد و نجات هترمن است.
استفاده از طناب ایمنی در امداد و نجات
صخره نوردان، گروه های جستجو و نجات، ملوانان و کارگرانی نظیر کارگران کار در ارتفاع از طناب ایمنی برای کار های روزانه شان استفاده می کنند به علاوه آتش نشان ها به منظور فرار و بالا کشیدن اجسام و فرود اجسام از آن استفاده می کنند که از جمله موارد امداد و نجات می باشد. در کل می توان گفت طناب ایمنی ظرفیت انجام وظایف چندگانه را دارد.
طناب ایمنی شبرنگ
طناب ایمنی دارای چندین مدل است که از جمله آن می توان به طناب شبرنگ اشاره کرد که معمولا توسط تیم نجات دریایی و تیم آتش نشان ها مورد استفاده قرار می گیرد، این نوع از طناب ایمنی در شب می درخشد و مسیر حرکت را مشخص می کند.
معمولا از طناب های استاتیک یا با کشسانی کم برای صعود و فرود استفاده می شود. یک طناب ایمنی می بایست استاندارد های خاصی را اخذ کند که از جمله آن می توان به استاندارد های NFPA اشاره کرد. در استاندارد NFPA1858 ویرایش سال 2018 استاندارد انتخاب، مراقبت و نگهداری و تجهیزات خدمات اورژانسی ذکر شده است. این استاندارد تأکید دارد که بدانیم که یک طناب در طول عمر خود از لحظه ی تولید تا کنار گذاشتن آن یا پایان عمر آن چگونه استفاده می شود.
طناب ایمنی مناسب امدادگران و آتش نشانان
آتش نشان ها و دیگر امدادگران می بایست محدودیت ها و دامنه استفاده از طناب را در هنگام انتخاب آن مد نظر داشته باشند. عبارت طناب ایمنی یا به انگلیسی Life safety rope یک عبارت گسترده می باشد که طناب جهت استفاده ی عمومی یا استفاده ی تکنیکی یا تخصصی را پوشش می دهد. در حال حاضر هر دوی این طناب های ایمنی دارای امتیازات ایمنی شدیدا بالایی در بحث ابعاد بحرانی (وزن بار، سقوط و…) می باشند.
حال سوال پیش می آید که آتش نشان ها چگونه تفاوت بین طناب تکنیکی و طناب عمومی را متوجه می شوند؟ استاندارد NFPA1858 یک تعریف واضح برای اینکه طناب تکنیکی مورد نیاز باشد، را دارد. در این استاندارد هفت فاکتور ذکر شده است.طبق بند 5.1.2 سازمان ها می بایست به ارزیابی های خطرات و ریسک خود در ناحیه عمل شان رجوع کنند تا نوع اتفاقاتی که در آنجا نیاز به طناب ایمنی و سایر تجهیزات دارد را مشخص کند. این نیاز ها شامل موارد زیر می باشد:
بارهای سنگین نیاز به استفاده از طناب عمومی دارند ولی طناب تکنیکی معمولا برای بار های نسبتا سبک تر استفاده می شوند. البته به دلیل وزن کمتر، طناب تکنیکی اغلب توسط امدادگران دارای کار های پیشرفته تر و تخصصی تر ترجیح داده می شود. افراد خبره به خوبی می دانند که چگونه در هنگام استفاده از یک طناب که به محکمی طناب عمومی نیست، ایمنی را حفظ کنند.
از آنجایی که طناب ایمنی عمومی دارای ظرفیت بالایی به منظور برآمدن از پس شرایط پیش بینی نشده را در هر زمینه ای دارد این طناب سنگین تر و ضخیم تر می باشد و بنابراین در برخی از موارد می تواند دست و پا گیر شود. به عنوان مثال در عملیات امداد و نجات در غار ها از طناب ایمنی تکنیکی استفاده می شود تا از حمل یک طناب سنگین تر در غار در سیستم شبکه ای غار جلوگیری شود. خصوصا که در عملیات امداد و نجات در غار ها ممکن است از هزاران متر طناب استفاده شود.
طناب ایمنی در غار و معدن
طناب ها از ابتدای تمدن ها با پیچاندن رشته ها به همدیگر ساخته شده اند. رشته های طبیعی مانند کنف و پنبه می توانند طناب های محکم و با دوامی را بسازند. که از آن ها در گذشته برای ساختن پل های معلق استفاده می کردند و این پل ها با بار سنگین خود سال های سال بر جای می ماندند. با این حال استفاده از الیاف طبیعی با ظهور نایلون و حتی پلی استر کم رنگ شد.
مواد مصنوعی دارای الیاف ها و رشته های بلندتر و مستحکم تر می باشند و در نتیجه طناب محکم تری به دست می آید. نایلون، یک ماده بسیار محبوب در ساخت طناب ایمنی می باشد که نسبت به گرما، رطوبت و مواد شیمیایی مقاوم است.طناب های ایمنی اولیه هشت رشته ای بودند که از هشت رشته تافته شده به هم تشکیل می شدند. از کارابین ها که از تجهیزات ایمنی بودند به منظور اتصال طناب ها به یکدیگر استفاده می شد و هنوز هم استفاده می شود.الگوی طناب ایمنی امروزی، طناب کرنمنتل (Kernmantle) می باشد که شامل یک هسته تافته شده و یک روکش محافظ می باشد. طناب های کرنمنتل امروزی از نایلون و پلی استر ساخته شده است.
استاندارد های طناب های ایمنی ویژه
در برخی از مواقع، مطابق با بند A.5.1.2(1)، شرایط نجات ممکن است نیازمند طناب ایمنی خاصی باشد که استاندارد های ویژه ای را برای استفاده های خاص داشته باشد. این شرایط خاص می تواند شامل نجات در شرایط شیب تند یا روی توده های برف، درون آب یا آب های پر سرعت، غار های زیر زمینی باشد که در این حال طناب باید شرایط زیر را داشته باشد:
مواد مصنوعی سازنده ی طناب ایمنی به سازنده های طناب این اجازه را می دهد تا تمامی ویژگی های ذکر شده در بالا را در یک محصول جمع آوری کند به علاوه متد های ساخت جدید باعث شده است تا طناب نازک تری را بتوان ساخت که دارای استفاده ی تکنیکی بوده و حمل آن در فواصل طولانی راحت باشد.
طناب ایمنی استاتیک یا طناب ایمنی دینامیک
آتش نشان ها معمولا از طناب استاتیک استفاده می کنند چرا که نوع کار آن ها نیاز به آویزان شدن در صعود ها، فرود و صعود برانکارد، فرود از ارتفاع را دارد. بر عکس آن ها صخره نوردان از طناب هایی با ویژگی کشسانی بیشتری به منظور محافظت در سقوط ها استفاده می کنند. یک صخره نورد یا کوهنورد نیاز به سیستم جذب نیرو یا ضربه گیر و یا حالت ارتجاعی در طناب ایمنی دارد تا موجب کاهش آسیب های سقوط شود.
عبارت free hang یا تعلیق آزاد به معنی آن است که تمام وزن بدن در صعود یا فرود به روی طناب باشد و از دیواره ها به عنوان تکیه گاه استفاده نشود. با این حال این ویژگی دینامیک در طناب صخره نوردی موجب سخت تر شدن صعود به ویژه در حالت تعلیق آزاد می شود. یک طناب دینامیک همچنین در هنگامی که به چندین لبه بسته شده باشد عملکرد ضعیف تری دارد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
