وظایف میلگرد های حرارتی

یکی از تلاش های مهندسان بنا و ساختمان در زمان ساخت سقف های تیرچه بلوک جلوگیری از ترک خوردگی است.

بعد از بتن ریزی سقف برای جلوگیری از ترک خوردن بتن ها، از میلگردهای افت و حرارت استفاده می شود.

عمدتا این میلگردها وظیفه ی جلوگیری از تنش های ناشی از جمع شدگی و حرارت بتن را به عهده می گیرند.

به همین سبب میلگرد حرارتی یا آرماتور حرارتی نامیده می شوند. میلگرد حرارتی از انبسّاط و انقباض بتن و ایجاد ترک جلوگیری می کند.

همان گونه که گفتیم علاوه بر آرماتورهای داخلی تیرچه، تعدادی آرماتور تحت عنوان آرماتورهای حرارتی، عمود بر تیرچه ها قرار داده می شوند که به خوبی با ترک های حرارتی بتن و جمع شدگی آن مقابله می کنند.

به طور کلی این میلگردها به صورت چپ و راست بر روی سقف قرار گرفته می شوند و در زمانی که بتن با افت حرارت روبرو می گردند از ترک خوردن آن جلوگیری می شود.

مناسب ترین مکان قرارگیری این میلگردها یک سوم بالای ضخامت دال بتنی است.

باید توجه داشته باشید که این میلگردها فقط حرارتی نیستند و نقش باربری دارند.

همچنین این آرماتورها در هنگام آتش سوزی از تخریب بتن جلوگیری می کنند. قطر این میلگردها معمولا در محدوده 6٫5-6 است و در بعضی موارد از سایز 8 آن ها نیز استفاده می شود.

دیدگاه های مختلف درباره ی استفاده از میلگرد حرارتی:
برای استفاده از میلگرد های حرارتی دیدگاه های مختلفی میان مهندسین ساختمان و بنا وجود دارد که در ادامه به ذکر بعضی از آن ها می پردازیم.

دیدگاه مثبت:
بعضی از مهندسان معتقد هستند که استفاده از این آرماتور برای جلوگیری از خوردگی بتن واجب است تا جایی که آیین نامه نیز بر لزوم استفاده از میلگردهای حرارتی تأکید کرده اند.

با توجه به این که در ساعت های ابتدایی گیرش بتن تمایل به انبساط و انقباض داشته به آرماتورهای حرارتی برای جلوگیری از این ترک ها مورد استفاده قرار می گیرد.

این میلگردها با بتن درگیر می شوند و از انبساط و انقباض آن ها جلوگیری می کنند.

مهندسین معتقدند که این میلگردها علاوه بر نقش حرارتی، نقش باربری هم دارا هستند.

اگر از میلگرد حرارتی استفاده نشود فاصله 70 سانتی متری روی یونولیت ها فقط یک لایه 5 سانتی متری بتن است که اصولی نیست.

اگر از میلگردهای حرارتی در اجرای سقف استفاده نشود، ترک های عرضی در بتن ایجاد شده که باعث نفوذ آب و سولفات ها می شود.

در نهایت منجر به خوردگی میلگردهای اصلی می شود.

بنابراین استفاده از این آرماتورهای حرارتی جهت جلوگیری از خوردگی آرماتورهای اصلی ضروری می باشد.

استفاده از آرماتور سایز 8 در این مورد نسبت به سایز 6 بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا در اجرا این آرماتورها به کف یونولیت ها چسبیده اند.

داخل بتن رویه قرار نمی گیرند و در آخر باعث ترک خوردگی بتن می شود پس بهتر است از سایز 8 میلگرد حرارتی استفاده شود.

پس می توان گفت که به طور کلی آرماتور حرارتی علاوه بر اینکه در ساعات اولیه گیرش باعث ایجاد استقامت بتن در برابر ترک خوردگی می شود.

در روزهای بعد نیز سبب محافظت بتن در برابر انبساط و انقباض می شود.

علاوه بر وظایف ذکر شده، این میلگردها باعث یکپارچه عمل نمودن سقف در برابر نیروهای وارده می شود و تیرچه ها را به یکدیگر متصل می کند.

بنابراین این دسته از مهندسان طبق موارد ذکر شده در بالا استفاده از آرماتور حرارتی را امری لازم وضروری می دانند.

دیدگاه منفی:
برخی معتقدند استفاده از این میلگردها کاری بیهوده و اتلاف سرمایه می باشد.

به عقیده این دسته از مهندسین بسیاری از سقف ها حتی با وجود میلگردهای حرارتی ترک خورده اند.

آن ها به جای استفاده از میلگردهای افت و حرارت روش های دیگری را برای جلوگیری از ترک خوردگی بتن پیشنهاد می کنند.

از جمله روش های پیشنهادی جایگزین میلگرد حرارتی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• استفاده از بتن الیافی.
• کم کردن نسبت آب به سیمان.
• استفاده از فوق روان کننده.

الیاف فلزی موجود در بتن الیافی نقش میلگرد حرارتی را ایفا کرده و از ترک خوردگی بتن جلوگیری می کنند.

همچنین کم کردن نسبت آب به سیمان در بتن و استفاده از فوق روان کننده ها سبب افزایش روانی بتن می شود.از ترک خوردگی آن جلوگیری می شود.

بنابراین این گروه از مهندسان سازه هیچ اعتقادی به استفاده از میلگرد حرارتی ندارند و جایگزین هایی را برای آن پیشنهاد کرده اند.

استفاده از میلگرد حرارتی ضروری است ولی تنها مشکل آن این است که در زمان بتن ریزی و با عبور کارگران این میلگردها در سقف فرو می روند و دیگر اثری نخواهند داشت.

پس در خصوص اجرا بهتر است که استفاده از شبکه های مش توصیه شود.

البته برخی دیگر نیز معتقدند بهتر است استفاده از سقف تیرچه بلوک ممنوع شده و استفاده از دال بتنی در سازه بتنی و سقف کامپوزیت در سازه های فولادی الزامی است.