انواع خوردگی میلگرد در بتن

میلگرد، یکی از پراستفاده ترین مصالح ساختمانی می باشد.

که از آن برای ساخت انواع سازه ها از جمله مجتمع های تجاری و اداری، پل ها، انواع ساختمان ها مثل ساختمان فرودگاه، ساختمان مترو و غیره استفاده می شود.

خوردگی میلگرد، اهمیت بسیاری در ماندگاری و دوام سازه های بتن مسلح دارد. یکی از فاکتور های اساسی و مهم در کاهش عمر سازه های بتنی، خوردگی میلگرد در بتن می باشد.

در این مطلب به شرح خوردگی میلگرد در بتن، انواع زنگ زدگی میلگرد در بتن و جلوگیری از خوردگی میلگرد میپردازیم.

خوردگی میلگرد در بتن:
زنگ زدگی میلگرد یکی از علائم مهم که موجب نابودی بسیار سریع در ساختارهای تقویت شده می شود.

از جمله عواملی که موجب خوردگی میلگرد می شود شامل کاهش در تعمیر پذیر بودن ساختار بتنی، کاهش در مقاومت اتصالات و کاهش در سطح تقاطع فولاد می باشد.

علاوه بر این موارد، عواملی نیز وجود دارند که سرعت خوردگی فولاد را افزایش می دهند. که این عوامل شامل موارد زیر می باشد.

• نفوذپذیری بتن به میلگرد.
• دما و عمق کربناسیون.
• حضور اکسیژن به میلگرد درون بتن.
• وجود مواد دارای کلرید.
• رطوبت در سطح میلگرد.

با کنترل این موارد ذکر شده می توان از پیشرفت سریع خوردگی میلگرد جلوگیری کرد.

خوردگی میلگرد در بتن:
استفاده از سازه ها در برخی شهرها (چون خلیج فارس) به علت شرایط آب و هوایی، نیازمند تعمیرات و ارزیابی کامل هر 10 تا 15 سال در برخی ساختارها می باشند.

طبق شواهد موجود در بالا بنا، مقاومت میان میلگرد و بتن نسبت به پایین سازه کمتر است زیرا قسمت هایی وجود دارد که به علت تماس با ترکیبات بتنی ضعیف می شوند.

به دلیل اینکه بتن دارای طبیعت قلیایی می باشد از زنگ زدگی میلگرد جلوگیری می کند. البته وجود عواملی دیگر در طولانی مدت سبب زنگ زدگی میلگرد می شود.

در صورتی که میله های فولادی دچار زنگ زدگی شوند و اگر به درستی به آنها رسیدگی نشود، باعث سستی در ساختارهای بتنی و در آخر فروپاشی سازه می شود.

انواع زنگ زدگی میلگرد در بتن:
رخ دادن برخی واکنش های الکتروشیمیایی، سبب خوردگی میله های تقویت کننده فولادی می شود.

در این صورت، در سطح فولاد الکترودهای مثبت و منفی کوچکی تشکیل می شوند، در میان این الکترودها یون هایی جریان دارند که باعث خوردگی و شکستن میلگردها می شود.

در میله های تقویت کننده فولادی، دو نوع خوردگی وجود دارد، که در ادامه ذکر می شود.

خوردگی شیاری:
برخی محلول ها، ممکن است در شیارهای کوچک موجود در سازه بتنی بدون حرکت باقی بمانند.

واکنش گوناگون یون های موجود در املاح، سبب به وجود آمدن الکترودهای مثبت و منفی در محلول می شود.

با پیوستن الکترودها به یون ها، به مرور خوردگی یا زنگ زدگی رخ می دهد.

خوردگی حفره ای:
زنگ زدگی حفره ای، مربوط به انفعال زدایی قسمت های کوچکی از میله های تقویت کننده فولادی می باشد.

در این صورت، حفره های کوچکی در سطح فولاد تشکیل می شود و تنها بخش های خاصی از فولاد تحت تأثیر قرار می گیرند.

جلوگیری از خوردگی میلگرد:
زمانی که یون های کلرید با سطح، تماس مقطعی داشته باشند باعث از بین رفتن سطوح غیر فعال می شوند.

همچنین واکنش کربن دی اکسید موجود در فضا، بر خنثی سازی سطح بتن تأثیرگذار است.

اگر سطوح غیرفعال در سطح بتن از بین بروند، احتمال رخ دادن زنگ زدگی در میله های تقویت کننده فولادی افزایش پیدا می کند.

عوامل اصلی خوردگی در میلگرد شامل موارد زیر می باشد:

هنگامی که سطح فولاد با محیط در تماس باشد، در سطح فولاد خوردگی ایجاد شده سپس به مرور زنگ های تولید شده از سطح جدا می شوند.

وجود یون های کلرید در سطح بتن، باعث از بین رفتن حالت قلیایی بتن می شود.

وجود ترک و شکاف در سطح بتن سبب تماس هوا با میلگردها شده و احتمال کربناسیون آنها افزایش پیدا می کند.

اگر بتن به صورت منظم مرطوب شود سبب نفوذ آب به شکاف های موجود در سطح شده که در نهایت باعث زنگ زدگی میلگردها می شود.

اگر به درستی لایه مناسبی از بتن بر روی میلگردها ایجاد نشود.

اگر میلگردها به درستی پوشش دهی نشوند باعث خوردگی میلگردها می شود.