سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، یکی از پرکاربردترین سیستم های اعلام حریق است. با این تفاوت که در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر هر یک از اجزاء مانند آشکارساز، شاسی، ورودی ها و خروجی ها درون لوپ آدرس پذیر دارای آدرسی اختصاصی هستند و با مرکز کنترل در ارتباط می باشند.سیستم اعلام حریق آدرس پذیر نمونه ای از سیستم های اعلام حریق است. اصول کشف و تشخیص حریق در سیستم های آدرس پذیر مانند سیستم اعلان حریق معمولی می باشد.
همان گونه که از نام این سیستم پیداست کلیه تجهیزات اعلام حریق در این سیستم دارای آدرسی اختصاصی هستند. بنابراین سیستم اعلام حریق آدرس پذیر قابلیت تشخیص تمامی اجزاء میدانی را دارد. وضعیت تجهیزات اعلام حریق از روی صفحه کنترل مرکزی قابل مشاهده و شناسایی است. در زمان نصب سیستم اعلام حریق مکان و آدرس مربوط به هر یک از تجهیزات آتش نشانی اعلام حریق در مرکز کنترل تعریف می شود.
سیستم های اعلام حریق آتش نشانی دارای برندهای مختلفی هستند، روش آدرس دهی این سیستم ها در برندهای مختلف متفاوت است. برخی به صورت دستی، برخی به صورت نرم افزاری و برخی از طریق کنترل پنل مرکزی آدرس دهی می شوند.با استفاده از پروتکل های ارتباطی، تابلو کنترل مرکزی اطلاعات هر یک از تجهیزات اعلام حریق را تجزیه و تحلیل کرده و در صورت بروز حریق و یا خطا، پنل مرکزی تغییر وضعیت ایجاد شده را شناسایی و محل دقیق آتش سوزی و یا خطا را مشخص می کند.
در سیستم اعلان حریق آدرس پذیر علاوه بر مشخص شدن منطقه ای که در آن حریق و یا خطا رخ داده، می توان دقیقاً عاملی را که حریق را شناسایی کرده را تعیین و مکان دقیق آتش سوزی یا خطا را تشخیص داد و هشداردهنده هایی که مربوط به آن مکان می باشد فعال نمود.بیشترین مساحت فضایی که توسط یک حلقه (لوپ) در سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر می تواند حفاظت شود ده هزار متر مربع است.طراحی سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر مشابه سیستم های اعلان حریق متعارف براساس گواهینامه های NFPA و BS5839 انجام می شود.
سیستم آدرس پذیر هوشمند دارای ساختاری شبیه به سیستم آدرس پذیر معمولی است. با این تفاوت که به تجهیزات آنالوگ مجهز گشته و ویژگی ها و امکانات نرم افزاری بیشتر و قدرتمندتری را در زمینه بهره برداری، آزمون و نگهداری سیستم ارائه می دهد. عملکرد آشکارسازها (دتکتور) در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر و متعارف یکسان است.
تفاوت این دو سیستم در نحوه قرارگیری و فناوری استفاده شده در آنها می باشد. آشکارسازها در سیستم های اعلان حریق آدرس پذیر معمولی و متعارف همواره فعال هستند و مانند یک کلید دو طرفه صفر و یک در دو حالت عادی و هشدار عمل می کنند. اما در سیستم هوشمند اعلام حریق، دتکتورها همیشه در حالت فعال قرار دارند و سیگنال های ارسالی تابلو کنترل مرکزی را دریافت و به آنها پاسخ می دهند.
این بدان معنی است که در این سیستم هیچ حالت هشدار و یا عدم هشداری وجود ندارد. در این سیستم ها عملکرد دتکتورها بر پایه ریزپردازنده ها است، که به صورت نرم افزاری با یکدیگر در ارتباط هستند. دتکتور داده ها را به عنوان سیگنال ورودی در اختیار ریزپردازنده های تابلو کنترل مرکزی قرار می دهد.
به سیستم آدرس پذیر هوشمند، سیستم آدرس پذیر آنالوگ نیز گفته می شود. زیرا آشکارسازها در سیستم آدرس پذیر هوشمند بیشتر حسگر هستند. به این معنی که وظیفه تشخیص ندارند و به طور مداوم استانداردهای محیطی را اندازه گیری می کنند و نتایج را در اختیار تابلو کنترل مرکزی قرار می دهند و پانل با توجه به تنظیمات نرم افزاری واکنش مطلوبی نشان داده و تشخیص می دهد وضعیت عادی است یا خیر.
یکی از ویژگی های بارز سیستم آدرس پذیر هوشمند تفکیک وضعیت هشدار از وضعیت خطر و جبران سازی حساسیت آشکارسازها در مواجهه با آلودگی محیطی است. نصب و راه اندازی سیستم های هوشمند معمولی بوده و سیم بندی آنها همانند سیستم آدرس پذیر اعلام حریق به صورت حلقوی انجام می شود.
مزایای سیستم اعلام حریق هوشمند