به دلیل رعایت دقیق ضوابط و استانداردهای سیستم اعلام حریق، اجرای سیستم های اعلام حریق باید توسط شرکت های صلاحیت دار سازمان آتش نشانی (مجری سیستم های اعلام و اطفاء حریق) که مورد تایید سازمان آتش نشانی، سازمان نظام مهندسی، اتحادیه خدمات الکترونیک و سایر سازمان های ذیصلاح می باشد انجام شود.
تجهیزات سیستم های اعلام حریق باید دارای استاندارها و تاییدیه های معتبر ملی یا گواهینامه بین المللی مانند UL، FM، Vds، LPCB و... باشد. شرکت های مجری باید آموزش های لازم در خصوص سیستم های اعلام حریق را به کارفرما و یا کاربران داده و خدمات یک ساله تعهد تعمیر و نگهداری را در اجرا سیستم های اعلام حریق ارائه دهند.
نکات طراحی و اجرای سیستم اعلام حریق
- باید در کنار هر درب یا راه پله خروجی و محلهای فرار باید شاسی اعلام حریق نصب شود.
- فاصله شستی ها در راهروهای پهن و خلوت بین 45 - 30 متر و در راهروهای باریک و شلوغ بین 25 - 15 متر است. بنابراین بیشترین فاصله پیمایش تا رسیدن به شستی اعلام حریق 30 متر می باشد.
- ارتفاع نصب شستی اعلام حریق از کف 140 - 120 سانتی متر است.
- بهترین مکان نصب تابلو اعلام حریق در نگهبانی، سرایداری و یا نزدیکی ورودی ساختمان و ارتفاع نصب این تابلو از کف 170 سانتی متر می باشد.
- نصب شستی در زیرزمین، ورودی رمپ و راه پله ضروری است.
- بیشترین فاصله بین دتکتورهای دودی از دیوار یا پارتیشن 5.3 متر و فاصله دتکتورها از یکدیگر 10.6 متر در سقف های بدون مانع می باشد.
- بیشترین فاصله بین دتکتورهای حرارتی از دیوار 3.5 متر و فاصله دتکتورها از یکدیگر 7 متر در سقف های بدون مانع می باشد.
- کمترین فاصله نصب دتکتورهای دودی از یکدیگر 0.5 متر می باشد.
- کمترین فاصله دتکتور دودی از اسپرینکلر (شبکه بارنده) 0.6 متر می باشد.
- کمترین فاصله چراغ فلوئورسنت از دتکتور دودی 0.2 متر می باشد.
- بیشترین فاصله دتکتورهای اعلام حریق از ورودی طبقات 1.5 متر می باشد.
- در سقف های کاذب پر خطر یا سقف های بیشتر از 80 سانتی متر استفاده از ردیاب حریق دودی به همراه چراغ نشانگر حریق در پایین سقف لازم می باشد.
- کمترین فاصله نصب ردیاب حریق دودی از دریچه های تهویه دیواری و سقفی 1 متر می باشد.
- استفاده از ایزولاتور در ورودی و خروجی هر طبقه به ازاء هر 20 قطعه در سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر لازم است.
- کمترین ارتفاع نصب آژیرها از کف 2 متر می باشد. (گاهی با توجه به نوع سیستم آژیر و شرایط امکان نصب بر روی سقف نیز وجود دارد.)
- ارتفاع نصب آژیر اعلام حریق از کف بین 2.4 - 2 متر است.
سیستم های اطفای حریق
سیستم اطفاء حریق برای مقابله و کنترل حریق در ساختمان اجرا می شود و از پرکاربردترین تجهیزات آتش نشانی به شمار می آیند. در مقاله طراحی و اجرای سیستم های اطفاء حریق مطالبی را در خصوص این تجهیزات ایمنی بیان نمودیم، در صورت تمایل می توانید به لینک مربوطه مراجعه نموده و از مطالب بهره مند شوید.
ضوابط طراحی سیستم اطفاء حریق ساختمان
ضوابط طراحی سیستم اطفاء حریق شامل دستورالعمل های جدید سازمان آتش نشانی است. این ضوابط بنا به ساختمان های مختلف با کاربری های گوناگون متفاوت است و می بایست به درستی در ساختمان اجرا شود تا مورد تایید سازمان آتش نشانی قرار گیرد.
به عنوان مثال:
- در ساختمان های 4 طبقه مسکونی، سیستم اطفا حریق باید به گونه ای اجرا شود که در هر طبقه کپسول آتش نشانی، هوزریل و در پارکینگ آبپاش یا همان اسپرینکلر نصب شود.
- در ساختمان های 5 طبقه روی همکف، که هر طبقه شامل حداکثر 4 واحد مسکونی باشد، سیستم اطفا حریق می بایست دارای کپسول آتش نشانی، جعبه آتش نشانی (سیستم تر) و اسپرینکلر در کل ساختمان باشد.
- در ساختمان های مسکونی 6 و 7 طبقه روی همکف، سیستم اطفا حریق می بایست دارای کپسول آتش نشانی، جعبه آتش نشانی (سیستم آتش نشانی تر)، سیستم آتش نشانی خشک (رایزر خشک) و اسپرینکلر در پارکینگ باشد.
- در ساختمان های بالای 8 طبقه روی همکف یا ارتفاع بیش از 23 متر از کف، سیستم اطفاء حریق می بایست دارای کپسول آتش نشانی، جعبه آتش نشانی (سیستم آتش نشانی تر)، رایزر خشک و آب پاش در کل باشد.
