بسیاری از میادین نفت خام در جهان حاوی مقادیر قابل توجهی موم هستند. تعیین محتوای موم نفت خام از اهمیت زیادی برای تولید برخوردار است؛ به دلیل حلالیت ضعیف پارافین با وزن مولکولی بالا در حلال های معمول، این مسئله، چالش برانگیز است. یکی از موثرترین روش ها برای تشخیص و شناسایی مقدار پارافین در نفت خام، کروماتوگرافی گازی با درجه حرارت بالا (HTGC) است.
اخیراً از سایر روش های جداسازی نظیر طیف سنج جرمی زمان پرواز (HT-GCxGC-TOFMS) یا GC با با تشخیص یونیزاسیون شعله (HT-GCxGC-FID) برای جداسازی پارافین های n، ایزوپارافین ها و سیکلوپارافین ها استفاده شده است.
روش های پرکاربرد و گزارش شده برای بررسی خصوصیات نفت خام شامل روش استاندارد استون در واحدهای تولید (روش UOP) و روش کالریمتری پیمایشی تفاضلی (DSC) است.تقطیر و استخراج، از تکنیک های استاندارد اروپایی است که برای تعیین محتوای موم در قیر استفاده می شود.
استفاده از دستگاه طیف سنجی لیزری در تعیین وجود ذرات جامد وکوچک پارافین در داخل نمونه های نفت حاوی پارافین، موفقیت آمیز است.توسعه چاه های نفت (160 مایل دورتر از ساحل) مشکلات ایجاد رسوبات موم را در مقیاس گسترده تری بیان می کند؛ چرا که خطوط حمل و نقل در سطح اقیانوس سرد، بزرگ تر می شوند. روش های عملی هنوز هم برای استفاده از این روش ها در خطوط لوله موجود در اعماق دریا باید طراحی شود.
از روش کروماتوگرافی لایه نازک با آشکارساز یونیزاسیون شعله (TLC-FID) برای توصیف و شناسایی منابع مرتبط با نفت (مانند قیر و نفت خام) در منابع دیگر استفاده شده است.