بیشتر ذخایر نفت جهان به شکل نفت خام مومی یا نفت حاوی پارافین است که بسته به محتوای گوگرد آن، شیرین یا ترش توصیف می شود. تصفیه نفت خام مومی ترش، گران تر از نفت خام مومی شیرین است، زیرا گوگرد بیشتری دارد.
با این حال، بر اساس خصوصیات فیزیک - شیمیایی نفت خام (به عنوان مثال، قطبیت و نقطه جوش)، می توان آن را به 4 بخش عمده تقسیم کرد: مواد و ترکیبات اشباع، مواد آروماتیک، رزین ها و آسفالتین ها (SARA). آسفالتین ها که بالاترین وزن مولکولی را دارند، در ته نشین شدن مواد آلی در هنگام پردازش و تولید نفت نقش بسزایی ایفا می کنند.
برخی از اجزای آسفالتین شامل تولوئن و بنزن محلول اند اما ترکیباتی نظیر n-pentane و n-heptane محلول نیستند. آسفالتین ها بیشترین درصد هترو اتم ها (شام ترکیبات حاوی اتم های O، S و N) و ترکیبات آلی- فلزی (= Ni، V و Fe) را دارند و می توانند به عنوان ذرات میکرو کلوئیدی، به حالت تعلیق در آیند.
روش استاندارد تجزیه ای استون، یک روش صنعتی برای اندازه گیری محتوای موم در نفت خام است. با این حال، برای ارزیابی محتوای موم پارافین در دماهای مختلف، چندین روش دیگر انجام می شود. روش های طیف سنجی مورد استفاده برای تشخیص موم، زمان بر نیستند و نسبت به سایر روش های تجزیه ای مانند کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC)، کمتر پیچیده است.
مولکول های رزین با تثبیت مولکول های آسفالتین، مانع تجمع آنها در نفت می شوند. ترکیبات آروماتیک، رزین ها را احاطه می کنند و حرکت تدریجی به سمت بخش عمده ای از نفت، جایی که ماده اصلی هیدروکربن های اشباع شده وجود دارند، اتفاق می افتد. مقدار ترکیبات اشباع موجود در نفت خام، ترکیبات آروماتیک و رزین، به سادگی با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز در فشار و درجه حرارت بالا تعیین می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
