اکثر فلزات، می توانند بازیافت شود. فلزات قابل بازیافت، شامل فولاد، آهن، سرب، آلومینیوم، مس، فولاد ضد زنگ و روی می باشد.
فلزات در دو دسته اصلی آهنی و غیر آهنی قرار دارد. فلزات غیر آهنی متداول شامل آلومینیوم، قلع، مس، روی، سرب، نیکل و طلا، نقره، پلاتین و غیره هستند.
فلزات آهنی شامل آهن، فولاد، چدن و آهن تجاری می باشد. فلزات آهنی عموما پس از یک مدت استفاده، غیرقابل استفاده می شود و می توان با بازیافت آن هزینه های فرایند تولید را تا حدی پایین آورد. در این مقاله قصد داریم شما را با فواید بازیافت آهن آشنا کنیم.
آهن قراضه عموما از مواد قابل بازیافت باقیمانده از تولید محصولاتی همچون لوازم خانه، وسایل نقلیه و غیره تشکیل شده است.
آهن قراضه، ارزش پولی بالایی دارد. محل پیدایش قراضه های فلزی، مناطق تجاری و مسکونی می باشد.
آهن قراضه ها ابتدا به صورت ضایعات آهنی در محلی جمع آوری می شود و سپس برای عملیات ذوب و تولید محصولی جدید، به کارخانه برده می شود.
دستگاه خرد کن آهن قراضه اکثرا جهت بازیافت انواع دیگر مواد در ترکیب با فولاد مورد استفاد قرار می گیرد.
کاربرد ضایعات آهن:
با بازیافت فلزات و آهن، محصولاد زیادی می توان تولید کرد. با استفاده از ضایعات آهنی در ساخت محصولات، در حفظ محیط زیست و کاهش ضایعات، کمک بزرگی به نسل آینده می کند.
استفاده از ضایعات آهن برای تولید محصولات بی شمار باعث کاهش ضایعات و حفظ محیط زیست برای نسل های آینده می شود. در ادامه با برخی از فواید ضایعات آهنی و آهن قراضه آشنا میشوید.
کاربرد ضایعات آهن در مصارف خانگی:
بسیاری از ظروف از آهن قراضه تولید می شود. همچنین قطعات آهنی استفاده شده در لوازم خانگی و بسیاری محصول دیگر از آهن قراضه تولید می شود.
آهن قراضه ها، هزینه کمتری برای تولید کنندگان دارد. محصولاتی همچون مبلمان، نیمکت ها، میزها، گلایدر ها و غیره نیز از قراضه های آهن بازیافت می شود و عمری دوباره می گیرد. با بازیافت فلزات اهنی دیگر نیازی به استخراج آهن اضافی برای به دست آوردن فلزات جدید برای فرایندهای تولید نمی باشد.
کاربرد ضایعات آهن در هنر:
در ساخت مجسمه ها می توان از ضایعات آهنی استفاده کرد. همچنین برای ساخت آثار هنری روی دیوار های ساختمان ها و فلزات تزئینی از آهن قراضه استفاده می شود.
فواید بازیافت آهن قراضه:
معایب استفاده از قراضه آهن:
در صنعت قراضه فلزات و مواد خطرناکی که توسط رادیو اکتیو تولید می شود، امکان بروز حوادثی آسیب زا و حتی مرگ بار وجود دارد.
مواد سمی مثل آزبست و فلزات سمی مانند بریلیم، کادمیوم و جیوه ممکن است خطرات جبران ناپذیر به همراه داشته باشد و برای سلامت محیط زیست و انسان ها زیان آور باشد.